[Wiedeń 1683] Stara dyskusja

[Camillus]

Jak pogodzić zasadę, że artyleria nie może poruszać się po lesie z początkowym rozmieszczeniem polskiej artylerii w lesie wiedeńskim?

[Karel W.F.M. Doorman]

Dopóki są w lesie, mogą się poruszać 1 pole na etap. Gdy wyjdą z lasu, nie mogą już do niego wchodzić.

[Raleen]

To jest oczywisty błąd w instrukcji. Proponuję przyjąć, że artyleria porusza się po lesie 1 pole na etap, i tyle.
Historycznie rzecz biorąc nasi przewlekli swoje działa przez ten las, mimo że mieli najtrudniejszy odcinek do pokonania. Podczas bitwy/czy ściślej przed bitwą nasi pożyczyli nawet kilka armat Austriakom i Niemcom, bo tamci chociaż mieli więcej dział i łatwiejszy odcinek do pokonania, większość swojej artylerii pozostawili na tyłach i trochę porzucli podczas marszu, tak że paradoksalnie przed bitwą Polacy mieli najliczniejszą artylerię.

[Karel W.F.M. Doorman]

No i siup, przynajmniej wiadomo, że była jakaś archelija, z która i tak nie bardzo jest co robić.
Co się ją ustawi, to zaś trzeba zwijac i przesuwać.

[Leo]

Och Wiedeń...

Jedna z najbardziej grywalnych gierek...
Wyrównane szanse obu stron, duża różnorodność formacji i narodowości, niuanse terenowe...
Sam miód.

[Leo]

Z szarżą był jeden problem - czy można ją przeprowadzać na terenie który jest równinny, ale zaznaczony jako pagórkowaty (kto widział planszę, ten wie o co chodzi).
My uznawaliśmy, że można - dawało to Turkom duże możliwości na początku rozgrywki.

[antoni]

Problem w Wiedniu istniał przy ogniu obronnym. Piechota austriacka zatrzymywała nim każdą szarżę. Ten przepis pozbawiał Turków szans. Do tego kaw. turecka nie może być łączona w stosy (była by za silna). Dawno nie grałem. Ale pamiętam że Turcy zawsze przegrywali. Dlatego zarzuciłem tą grę.

[Karel W.F.M. Doorman]

Problem w Wiedniu istniał przy ogniu obronnym. Piechota austriacka zatrzymywała nim każdą szarżę. Ten przepis pozbawiał Turków szans. Do tego kaw. turecka nie może być łączona w stosy (była by za silna). Dawno nie grałem. Ale pamiętam że Turcy zawsze przegrywali. Dlatego zarzuciłem tą grę.

Ale łatwo można było zrobić bóla Austriakom i Bawarom - wystarczyło zaszarżować piechotę w jednym miejscu, a potem w innym, które nie mogło być już ostrzelane przez broniący się oddział.

[Leo]

Piechota niemiecka i austriacka w ogniu obronnym ma siłę 3. Tym samym jeśli gracz wyrzucił 5 lub 6 to nie zatrzymywał szarży Turków. a to w końcu jest 1/3 szans. Jak się ma dużo kawalerii tureckiej i jeszcze wysoki próg morale, to można próbować...
Z rozgrywek pamiętam, że kluczem do sukcesu dla sprzymierzonych były:
1. Szybka ofensywa Bawarczyków.
2. Umiejętne użycie Polaków.

[Raleen]

Ja też nie widzę problemu z ogniem obronnym pod względem skonstruowania przepisu. Można było szarżować. Skuteczność ognia była rzeczywiście za duża, ale to była prosta gra - prosta też przez to, że zawierałą wiele uproszczeń.

Dawno nie grałem. Ale pamiętam że Turcy zawsze przegrywali. Dlatego zarzuciłem tą grę.

Zupełnie się z Tobą nie zgadzam antoni. Jak najbardziej można było wygrać Turkami. Przy szturmie Wiednia były dodatkowe zagwozdki.

Jak już szarża "weszła", to można było namieszać, zwłaszcza jak się szarżowało z dowódcami.

[antoni]

A więc muszę spróbować jeszcze raz .... już na kolanach mam instrukcję.

zaszarżować piechotę w jednym miejscu, a potem w innym, które nie mogło być już ostrzelane przez broniący się oddział.

To nie przechodzi jeśli piechota ustawiona jest w ładną linię.
Poza tym szarża jednostki jazdy tureckiej daje tylko 6 ps to jest słaby rezultat by rozbić piechotę austr, (która moze sie jeszcze odstrzelać).

Zabieram sie za namawianie brata.

[Raleen]

Jak walczysz z masami piechoty to pewnie, że się nie udaje. Wszystkiego się rozszarżować nie da. Tam niestety nie ma czworoboków .

A próbowałeś np. szarżować dwoma jednostkami z jednego pola? (Albo szarżować, a potem drugą jednostką atakować wręcz (np. piechotą)). Pierwszą robisz piechocie austriackiej D, a potem szarżujesz drugą jak piechota ma D na +3 i masz 50%, że ją wyeliminujesz (DDU).

To nie przechodzi jeśli piechota ustawiona jest w ładną linię.

Też stosuję tę metodę i to grając obu stronami. Ale na polskim skrzydle się tak nie da zrobić.

[Karel W.F.M. Doorman]

Problem polega na tym, że nie wszędzie się taką linie udaje ustawić.

[Raleen]

No właśnie, a w "zawiasy" wróg wchodzi jak w masło, bo tam jest tylko jeden ogień obronny.

Poza tym jest jeszcze tzw. "metoda oddziałów rozpoznawczych" .

[Leo]

Z tym terenem pagórkowatym jest o tyle ciężko, że w zasadzie bez planszy nie wiadomo do końca o czym mowa.
Jeśli się ten teren definuje tak jak my to uwzględnialiśmy, to raczej "daleko idąca modyfikacja" nie ma miejsca.

Wtedy Turcy mają dylemat: czy już na początku rozgrywki starać się zatrzymać sprzymierzonych, narażając się na szybki spadek poziomu morale czy też poczekać aż przeciwnik wyjdzie na równiny i dopiero wtedy przyłożyć.