W sumie nie wiem czy wyszliśmy na tym aż tak źle. Odpowiednikiem M-16 był właśnie ten IAR-93. Jugosławia miała łatwiejszy dostęp do technologii zachodniej ale i ona nie stworzyła nic lepszego niż lekki poddźwiękowy samolot. Dodatkowo na gorszych komponentach niż w maszynach innych państw z tamtego okresu. IAR-93 posłużył w lotnictwie Rumunii jakieś 20 lat i poszedł w odstawkę jako maszyna nazbyt przestarzała. W Serbii służy do dziś... nie mają go czym zastąpić.
Ekonomia spowodowała też, że kilka innych projektów poszło do piachu. Np. transporter opancerzony TK-30 czy TG-20. W obu przypadkach poszliśmy na współpracę z Czechosłowacją aby zaoszczędzić (stąd SKOT i Topas). Gdyby Gomułka był bardziej szczodry to być może coś dałoby się tutaj zdziałać. Z drugiej strony kraj miał w tamtym okresie ważniejsze problemy niż na siłę tworzenie własnych projektów zbrojeniowych, które rewolucyjne nie były.
Jeżeli miałbym szukać jakiś krytycznych momentów na współczesnego polskiego lotnictwa to zastanowiłbym się nad MiGiem-2000 i ew. Grippenem. W latach 90-tych producent MiGów był pod kreską. Mieliśmy ofertę, zapotrzebowanie, możliwość pozyskania komponentów. Cóż... w tamtym okresie rządziła pre-dobra zmiana, które wolała wąchać F-16 i która przygotowała podłoże pod zakup. Więc mamy to co mamy.
Ps. Ale jakby ZSRR zablokował produkcję Honkera to bym łzy po nim nie uronił.
