Strategie

Ciekaw jestem, czy grał ktoś z Was w We The People Hermana, i jak tamta gra wygląda na tle WW? Czy tylko mechanizm rozgrywania bitew jest róźny (karty), czy autor w WW wprowadził jeszcze jakieś inne zmiany/innowacje, i czy wyszły one grze na lepsze/gorsze?

Oprócz kart to niewiele się zmieniło, chyba jakieś szczegóły na mapie i w zasadach.
System walki został przekonstruowany na kostki, a to wiadomo jak bywa. Większa losowość. Choć akurat w WWR przegrywanie bitew nie jest aż tak istotne dla zwycięstwa przeciwnika. Bardziej liczą się wpływy polityczne.

Arteusz pisze:Oprócz kart to niewiele się zmieniło, chyba jakieś szczegóły na mapie i w zasadach.
System walki został przekonstruowany na kostki, a to wiadomo jak bywa. Większa losowość. Choć akurat w WWR przegrywanie bitew nie jest aż tak istotne dla zwycięstwa przeciwnika. Bardziej liczą się wpływy polityczne.

Jest dokładnie jak mówisz. Grając po raz pierwszy Amerykanami przegrałem chyba 3/4 bitew, (poza Washingtonem raczej słabi generałowie, no i ta nieprzewidywalność związana z B. Arnoldem), a mimo to udało mi się (rzutem na taśmę) wygrać, właśnie dzięki politycznej kontroli większości stanów.
Powtórzę kolejny już raz. Gra jest bardzo dobra.

W kolejnych dwóch partiach rozgrywki w WWar (Krzysiek"Młody" vs Piotr"Chevalier") i próbie wariantu trzyosobowego(!) (+ Łukasz), dwukrotne, acz do końca niepewne zwycięstwo Amerykanów, natomiast w próbowanym przez nas wariancie trzyosobowym (dwóch graczy kontrolujących siły Stanów i jeden grający Anglikami) w końcu zwycięstwo (mojej) Korony Brytyjskiej

Możecie coś bliżej napisać o tym wariancie na 3 osoby?
Gdyby gra poszła na 3 osoby to może rozważyłbym jednak zakup bo kiedyś chciałem kupić, gdy zobaczyłem że podobna zewnętrznie do moich ulubionych Napoleonic Wars a może i z przepisów.

Silver pisze:Możecie coś bliżej napisać o tym wariancie na 3 osoby?
Gdyby gra poszła na 3 osoby to może rozważyłbym jednak zakup bo kiedyś chciałem kupić, gdy zobaczyłem że podobna zewnętrznie do moich ulubionych Napoleonic Wars a może i z przepisów.

Wiesz, właściwie to nie ma takiego wariantu. Po prostu z powodu takiej ilości graczy przy stole (3), spróbowaliśmy opcji, że dwóch graczy zarządza siedmioma kartami Stanów, wspólnie zastanawiają się nad ruchami poszczególnych dowódców. Chcieliśmy zobaczyć, jak to wyjdzie w praniu i wyszło nie najgorzej, ponadto kilka sporów (wdawać się w potyczki z Anglikami czy nie?) pomiędzy graczami kontrolującymi siły Amerykanów doprowadziło do ich porażki.

Szkoda że nie ma takich choć opcjonalnych ale dobrze opracowanych zasad jak choćby do 2 osobowej gry Liberty American Revolution również opowiadającej o tamtych czasach a w którą gramy na 3 osoby (Francja, Anglia i Amerykanie).

Silver pisze:Szkoda że nie ma takich choć opcjonalnych ale dobrze opracowanych zasad jak choćby do 2 osobowej gry Liberty American Revolution również opowiadającej o tamtych czasach a w którą gramy na 3 osoby (Francja, Anglia i Amerykanie).

No tak, WWar to gra projektowana z myślą o dwóch osobach, jak Hannibal Rome vs Cartgahe chociażby. Natomiast chyba nic nie stoi na przeszkodzie, by próbować własnych sił w większym składzie. U nas poszło całkiem zgrabnie i bez większych przeszkód.

Liberty to ta gra Columbii, jeżeli mnie pamięć nie myli?

Ciekawa dyskusja, dzięki której jestem raczej przekonany, że gra spada z mojego radaru. Mam dzięki temu tematowi wrażenie, że cokolwiek ta gra robi, Hannibal Rome vs. Carthage, którego już mam, robi lepiej - kośćcem gry też jest kontrola polityczna, a za to wydarzenia z kart są dużo ciekawsze i bardziej znaczące.

Wilk pisze:Mam dzięki temu tematowi wrażenie, że cokolwiek ta gra robi, Hannibal Rome vs. Carthage, którego już mam, robi lepiej - kośćcem gry też jest kontrola polityczna, a za to wydarzenia z kart są dużo ciekawsze i bardziej znaczące.

To raczej rzecz gustu. Mi się przejadły gry o Hannibalu, bo ileż można wałkować ten temat. A o rewolucji amerykańskiej gier jest jak na lekarstwo.

Arteusz pisze:

Wilk pisze:Mam dzięki temu tematowi wrażenie, że cokolwiek ta gra robi, Hannibal Rome vs. Carthage, którego już mam, robi lepiej - kośćcem gry też jest kontrola polityczna, a za to wydarzenia z kart są dużo ciekawsze i bardziej znaczące.

To raczej rzecz gustu. Mi się przejadły gry o Hannibalu, bo ileż można wałkować ten temat. A o rewolucji amerykańskiej gier jest jak na lekarstwo.

O właśnie, podpisuję się pod tym. Może i Hannibal jest grą ciekawszą (a karty do WWar często służą jedynie do zagrywania OPS-ów), ale charakter i klimat amerykańskiej wojny o niepodległość, który w grze jest całkiem fajnie oddany i jest obecny, powoduje wielką chęć na kolejną partyjkę w ten właśnie tytuł.

Ja mam jednakowo pozytywny stosunek do obydwu konfliktów, choć faktem jest, że nieco więcej wiem o II wojnie punickiej. Ale Hannibal to jedna z moich ulubionych gier w ogóle, więc może jestem emocjonalnie spaczony po prostu. Wojnę Waszyngtona jednak sobie odpuszczę, z CDG na radarze jest Wilderness War i Unhappy King Charles.

Witam,
mam prośbę do posiadaczy WW. Czy byłaby możliwość przesłania skanu kart pomocy gracza (2 player aid charts) na e-mail: p.przywojski@gmail.com

Niestety nie mogę takowych znaleźć ani na bgg ani na stronie GMT.
Z góry dziękuję i pozdrawiam

Petru Rares pisze:Witam,
mam prośbę do posiadaczy WW. Czy byłaby możliwość przesłania skanu kart pomocy gracza (2 player aid charts) na e-mail: p.przywojski@gmail.com

Niestety nie mogę takowych znaleźć ani na bgg ani na stronie GMT.
Z góry dziękuję i pozdrawiam

Już się robi, Petru(-:

ChevalierVernix pisze:

Petru Rares pisze:Witam,
mam prośbę do posiadaczy WW. Czy byłaby możliwość przesłania skanu kart pomocy gracza (2 player aid charts) na e-mail: p.przywojski@gmail.com

Niestety nie mogę takowych znaleźć ani na bgg ani na stronie GMT.
Z góry dziękuję i pozdrawiam

Już się robi, Petru(-:

Dziękuję za pomoc, skany doszły
Pozdrawiam