Unhappy King Charles (GMT)

[Raleen]

W ostatni piątek obserwowałem grę w akcji, grali Raubritter i Pędrak. Główne co się rzucało w oczy, że grę da się szybko rozegrać, co jest dość istotne dla osób mających mało czasu. Oni w 3,5 godziny kończyli już drugą część gry (na 3 części, zależności od faz wojny). A to i tak, biorąc pod uwagę, że byli zieloni, nieźle. Gra podobno prosta, łatwa i przyjemna, czy banalna trudno przesądzać.

[Comandante]

Zamówiłem sobie prywatnie - myślę, że to będzie niezła zabawa

[Arteusz]

Moduł do Vassala w wersji 1.1 http://www.gmtgames.com/nnukc/UKC_ver1.1.zip

[Anomander Rake]

Prosiłbym o opinie o grze. Mając na względzie promocje w GMT zastanawiam się czy sobie jej nie zamówić.

[Jasz]

W temacie promocji GMT znalazłem tylko to:
http://www.gmtgames.com/s-8-specials.aspx
ale tu nie widze UKC
jesli skłądałbyś zamówienie to chyba się podłącze bo ceny są niezłe.

[WP]

Moja opinia:
Grałem dwa razy i gra przypadła mi do gustu. Jest dobrze wyważona. Oddano w niej wiele czynników jakie wpływały na przebieg wojny. Nie ma tu decydujących bitew w stylu - "zły rzut kościa i po zabawie". Trzeba systematycznie zdobywać przewagę nad przeciwnikiem. Gra wymaga dobrego planowania i bezwzglednej realizacji założonego planu.
Nie ma tu super napakowanych armii. Bo po piewsze ilości rekrutacyjne są ściśle określone (i niezbyt duże), po drugie dowódcy mogą dowodzić określoną ilością jednostek (oraz innymi dowódcami - jednak wedle ściśle określonej hierarchii), po trzeciej im większa armia tym wolniej się porusza. Dodatkowo mamy w grze równiez "problem" dotyczący dezercji. Po prosty część oddziałów rozchodzi się do domu po zakończeniu etapu (ilość i zasady dezercjii są ściśle określone).

Według mnie - gra warta polecenia.

[Neoberger]

Gra ta to dla oczekujących wyłącznie militarnych działań wielki zawód.
Natomiast ci, którzy chcą poczuć polityczną walkę o rząd dusz w Anglii XVII wieku znajdą w tej grze wiele radości.
Sednem gry jest zdobywanie poparcia w kolejnych miastach i obszarach. Pomagają w tym karty, przemarsze armii oraz miejscowi możnowładcy.
Gracz może wybrać wiele dróg dla swej strategii.
Można odciąć wroga od centrów przemysłowych.
Można próbować monopolizować władzę w poszczególnych obszarach historycznych, wycinając wrogich lordów i blokując miejsca wystawiania wrogich oddziałów.
Armia stanowi element pomocniczy, wcale nie najmniej ważny, ale genialnie wpasowany we wszystkie inne działania. Jest to po prostu inna metoda, a nie sedno gry.
Poza tym bitwy są naprawdę nieprzewidywalne i lepiej się trzy razy zastanowić.
Grałem w tę grę z prawdziwą przyjemnością mimo, że karty są jak z cienkiej bibułki, a na żetonach królują potworne figurki zamiast porządnych rysunków.
Grę ostro polecam lubiącym coś więcej niż zwykłe napierd...

[Anomander Rake]

Po sześciu rozgrywkach mogę napisać, że gra jest znakomita. Na dziś myślę, że jedna z lepszych gier na dwie osoby w jakie grałem.
Wydaje się, że jest dosyć dobrze zrównoważona i wielce regrywalna (niepowtarzalność rozgrywek). Niby często złości element losowy (z tym ja mam czasem wrażenie, że za często się złoszczę na rzeczy ode mnie niezależne ), ale jest go tyle i jest na tyle za każdym razem niedecydujący, że raczej nie wypacza rozgrywek, tak jak to ma miejsce w bardzo dobrym Hannibalu RvC, czy w Twilight Struggle.
Ponadto gra, jak się wydaje znakomicie odzwierciedla historię. Wszystkie elementy wojny domowej w Anglii, o których słyszałem, można zrealizować w grze (patrz pamiętny spór o Kanny z Hannibala). Oczywiście jeżeli gra w ogóle je zamierza odzwierciedlać, z tym, że tym nieodzwierciedlanym gra chyba nie zaprzecza.
Długość rozgrywki jest bardzo dobra. Nieanemiczni gracze, po nabraniu pewnego doświadczenia, powinni się wyrobić w czterech godzinach, ale da się też zagrać wszystkie etapy w trzy godziny. Przepisy są klarowne. Nie ma raczej problemów interpretacyjnych. Jeśli są to wynika to raczej ze złego ich przeczytania.
Grafika gry, jak się okazuje kwestia gustu. Mnie mapa bardzo się podoba, była to jedna z przyczyn, że gra mnie bardzo zainteresowała. Nie męczy oczu, pola i twierdze wyglądają bardzo zgrabnie. Bardzo czytelna. Żetony oddziałów - śliczne, na mnie figurki zrobiły jak najlepsze wrażenie. Zapewne większe mogłyby być żetony kontroli terenu, ale nie jest to coś uciążliwego. Karty zwyczajne, nie wiem czy zbyt cienkie, bo od razu wrzuciłem je do koszulek, a w nich są dokładnie takie jakich potrzeba.
W sumie polecam zdecydowanie.

[clown]

Ja przyznam szczerze również jestem bardzo pozytywnego zdania o grze. Przez pewien czas obcowałem z instrukcją i pytałem osoby, które już grały, ale moje wrażenia z dwóch gier przeszły najśmielsze oczekiwania. Podkreślę, podobnie jak przedmówcy, że gra odwzorowuje bardzo dobrze historyczne uwarunkowania wojny domowej w Anglii - zarówno te polityczne, jak i wojskowe, czy ekonomiczne. Jakość wydania nie budzi zastrzeżeń - bardzo klimatyczne karty - zarówno użyta czcionka, jak i rysunki. Do mapy trzeba się przyzwyczaić, a jest to kluczowe dla rozgrywki, gdyż widać gdzie mamy miejsca dla niej istotne. Zetony z figurkami to ciekawy pomysł.
Czynnik losowy - wspólna talia, więc rozdania mogą być różne - moim zdaniem jest to powód, dla którego poziom regrywalności jest wysoki, a nasze działania planujemy "dla ręki", czyli w oparciu o to, co mamy. Fajnym rozwiązaniem są karty "domowe", które mamy cały czas na ręce - powoduje to, że zawsze mamy jakieś pole manewru, nawet w przypadku gorszego rozdania.
Walka - z jednej strony losowa, z drugiej efekt zarządzania ryzykiem - wiemy ile brygad prowadzi do boju przeciwnik, więc możemy oszacować nasze szanse. Z doświadczenia wiem, że warto podeprzeć atak kartą walki. System walki również na plus.
Podsumowując - gra ciekawa, z dużą ilością tzw. "chromu", dynamiczna i nieprzewidywalna. Czy lepsza niż WWR? - na pewno "głębsza" i oferująca więcej możliwości. Ponadto wysoki walor historyczny. Warto zagrać, żeby się przekonać.
Do obejrzenia - "Zabić króla" (2003) z kapitalną rolą Tima Rotha jako Cromwella. Do przeczytania - biografie Cromwella i króla Karola wydane przez PIW w serii "marmurkowej" - Biografie Słynnych Ludzi.

[Strategos]

Tak jest, znakomita gra zawierająca oryginalne, adekwatne do opisywanego konfliktu, rozwiązania( np. rekrutacje obszarowe, dezercje) , bardzo regrywalna między innymi z uwagi na wspomnianą konstrukcję talii , zapoznałem się z nią niedawno w Płocku . :pom:

[Umpapa]

Jedna z najlepszych gier CDG w jaką grałem.
Jedna z najlepszych komercyjnych gier o wojnach domowych, jeśli nie najlepsza, w jaką grałem.

W swoim czasie bardzo innowacyjna.

[Raubritter]

Hmm, ciekawe. Ja nie jestem aż tak zachwycony. W szkolnej skali dałbym 4 z plusem (Washington's War ma u mnie 4).

Na pewno gra wyróżnia się starannością redakcji przepisów. Tam chyba naprawdę nie ma żadnych luk, pomyłek czy niedopatrzeń. Zna ktoś inną taką grę wojenną?

[clown]

Tam chyba naprawdę nie ma żadnych luk, pomyłek czy niedopatrzeń. Zna ktoś inną taką grę wojenną?

Zna - WWR

[Smerf Maruda]

Tam chyba naprawdę nie ma żadnych luk, pomyłek czy niedopatrzeń. Zna ktoś inną taką grę wojenną?

Zna - WWR

Chodziło o grę wojenną, a nie abstrakcyjną układankę.

[Raleen]

Smerf się szybko uczy, tylko jak tak dalej pójdzie to koledzy u Nataniela zaczną nad nim odprawiać egzorcyzmy :jupi: