Strategie

Chowajcie portfele, nadchodzi nowa gra o wojnie o sukcesję hiszpańską:
http://www.boardgamegeek.com/boardgame/ ... s-catalans
Wersję angielską wydaje GMT:
http://www.gmtgames.com/p-527-1714-the- ... alans.aspx
2-5 graczy: Wielka Brytania, Niderlandy, Austria, Sabaudia, Portugalia. Co ciekawe, gracze graja przeciwko "systemowi": Francji i Burbonom. Karty (bardzo zacne), więc dla miłośników CDG obowiązkowa gra Ja na pewno chętny do zamówienia.

Ja już schowałem . Gra wygląda bardzo smakowicie!

Pewnie, ale zanim to wydadzą, to jeszcze pewnie trochę wody upłynie...

A Rebel czuwa...

Faktycznie jest. To jakiś dziwny przypadek.
W każdym razie zarzuciłem sieć, zobaczymy. Jeśli mają na razie jakąś małą ilość (pewnie od Devira), to może być tak, że tylko dla indywidualnych klientów.
Szczerze mówiąc myślałem, że ta heksowa mapa to jakiś playtest, a to chyba finałowo ma tak wyglądać. Wrażenia nie robi, choć karty ładne.

Ja to marzyłem o tej grze, ale wydawca nie odpowiada.

http://www.boardgamegeek.com/boardgame/ ... setge-1714

Właśnie okazało się, że jednak mogę zamówić przez GMT.
Spróbuję ściągnąć. Czasu już mało i nie rozgłaszam w newsletterze, ale jeśli ktoś chętny, to można zamawiać.
http://fortgier.pl/p/14/24045/1714-the- ... jenne.html

Pozdrawiam
Konrad

Odbyłem dziś pierwszą partię.
Cóż...
Ani razu nie doszło do negocjacji. Nie wiem, czy to kwestia braku ogrania graczy (oprócz mnie wszyscy grali pierwszy raz, większość zresztą nie siedzi szczególnie w planszówkach, ja miałem za sobą jedną niedograną partię w dwie osoby). Gra ponadto zdawała się dość chaotyczna. Wygrałem jako Austria (15 Vp, następny gracz 11, ex aequo Niderlandy i Sabaudia), przy zwycięstwie Burbonów.
Zastanawiam się jak podejść następnym razem do tej gry. Acz nie można powiedzieć by nie była ciekawa.

Negocjacje były rzadkością i w rozgrywkach z moim udziałem. Tutaj raczej autor zbyt dużo pomyślał "życzeniowo". To nie HIS, czy VQ.
Chaotyczny na pewno jest rozkład kart koncesji, co może sprzyjać/przeszkadzać konkretnemu graczowi. Koncesje stanowiące cele gracza mogą bowiem przyjść np. w jednym etapie i nic nie da się z tym zrobić. Wtedy zostaje punktowanie obszarów należących do Burbonów.
Pomimo, że gra przewiduje dwa odmienne scenariusze liczenia punktów zwycięstwa (wygrana lub nie nad Burbonami) pokonanie Burbonów jest trudne, prawie niemożliwe, bez współpracy wszystkich graczy. Sam autor wspominał, że było to zaledwie jakieś 5% (albo mnie, nie pamiętam dokładnie) rozgrywek testowych.

Tymczasem zamieściłem na moim blogu dość oryginalną w formie i treści recenzję gry:
https://ratioetdignitashumanae.wordpres ... alpolitik/

Bardzo przyjemny opis, w zasadzie może nie tyle samej gry co historii, o której "opowiada".

Przyznam się, że ta recenzja to taka wyciągnięta ręka do graczy, którzy są mniej zaangażowani w gry wojenne i zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po tytuł bardziej niż opis suchej mechaniki i szukanie w niej dziur (w końcu każda potwora znajdzie swego amatora...)

Mnie oprócz arcyprzyjemnej lektury zainteresował fragment o pomylonym herbie Niderlandów ciekaw jestem reakcji autora

Ja grałem w ten piątek i nadal jestem zachwycony ;] taki ukryty diament ;] fakt, że nie każdemu podejdzie, bo jest dość specyficzna.

Chyba na chwilę obecną największy mój zarzut do gry to to, że wynik za bardzo zależy od koncesji, które są przydzielane dość chaotycznie i w zasadzie poza rzeczoną kartą (Marquis De Torcy) nie sposób ich utracić.
Prowadzenie działań wojennych za pomocą akcji nadal wydaje mi się piekielnie trudne i przypadkowe.

Najlepszą kartą dotyczącą woli walki jest i tak traktat z Utrechtu - "urawniłowka" do najniższego poziomu ;]
Tak, los przy koncesjach to największy zarzut w stosunku do gry (mnie nie przekonuje). Z drugiej strony można się spokojnie "nachapać" terytorialnie i nawet przy pechu w koncesjach można powalczyć.
Na pewno do końca nie wiadomo kto jest na prowadzeniu i to plus gry. Teoretycznie można z BGG wydrukować ściągę z celami i wyliczyć maksimum punktów danego gracza w danym momencie, ale jest to oczywiście "educated guess".
Co do walki - Flandria jest np. kluczem do współpracy Wielkiej Brytanii i Niderlandów - jeden atakuje, drugi wchodzi. W ten sposób można sobie wyłamać drogę do Paryża, plus opanować Flandrię. 10 i więcej VPków załatwia grę. Z kolei w naszej ostatniej rozgrywce Portugalia w Madrycie została "eksmitowana" i z drugiej pozycji spadła na ostatnią.