Ukraine '43 2nd ed. (GMT Games)

[farmer]

Solo, solo - nie miałbym sumienia męczyć kogoś pierwszą partią w taką grę (polegajacą głównie na wertowaniu instrukcji).

Wydaje mi się, że gram dobrze (a przynajmniej staram się ). Jedno co wychwyciłem, to brak rzutu na pogodę w pierwszej turze - ja rzuciłem, dzięki czemu sowieci dostali 2 żetony lotnictwa (zamiast 1).

Oczywiście, z braku doświadczenia, trudno mi porównać pierwszoturowe sukcesy sowietów od ich typowych sukcesów.
Na pewno zagrało trochę szcżęście - w kilku miejscach udała sie Niemcom zdeterminowana obrona, co pozwoliło utrzymać front w środkowej części. Możliwe, że pod Sumami szczęście zagrało bardziej na korzyść sowietów...

Obecnie skończyłem 6-tą turę:
- natarcie sowieckie od Sum ku zachodowi zostało zatrzymane.
- natarcie od Charkowa na południe i południowy zachód rozwija się powoli, ale nieubłaganie (poza kilkoma punktami oporu, Niemcy są w rozsypce). 3 Armia Pancerna Gwardii walczy z niemieckimi pancerniakami na przedpolach (dosłownie) Połtawy, zmasy innych wojsk sowieckich prą na południe ku Donowi przy Niepropawłowsku.
- na wschodzie (rejon Stalino i masy innych punktowanych miasteczek) Niemcy się jeszcze trzymają - z trudem i znacznymi stratami, ale nie oddali tu jeszcze żadnego punktowanego miasta. Rozwijające się od Charkowa natarcie sowieckie powoli zaczyna grozić odcięciem tego rejonu.
Póki co sowieci pozostają przy swoich 5-ciu punktach (za Sumy, Belgorod i Charków)

Obie strony mielą straszne ilości piechoty.

Wrzucę jakąś fotkę .


Podsumowując to, co mi się podoba w systemie:
- mobile assault (pokazuje przewagi wojsk pancernych, jednak bez jakichś totalnych przegięć),
- determined defence
- ZOC Bounds
- ogół zasad ruchu (mosty pontonowe, wydłużony ruch, kolej)- zaczęły mi się podobać wyniki X - tworzą niepewność i kalkulację opłacalności, nawet dla ataków o najwyższym stosunku przewagi,
- prostota ujęcia wpływu terenu na walkę (podwajanie, dzielenie),
- zróżnicowanie siły w ataku i obronie - fajny sposób na uniknięcie dodatkowych żetonów "umocnień polowych". Proste a jakże skuteczne ,
- odczucie zarządzania kryzysem oraz bycia słoniem, który walczy z mrówkami po stronie Niemca,
- szafowanie tysiącami żyć żołnierskich w imię postępów frontu (przemiał jest spory) ale też respekt przed niemieckimi zgrupowaniami pancernymi,
- zarządzanie wsparciem artyleryjskim (uzupełnienia, podciąganie, zgrywanie w czasie)

pozdr,
farm

[farmer]

Południowy odcinek frontu:

1. Stabilizacja po 4-tej turze (po ruchu Niemców).
Niemcy dają sobie tu radę - zapewne dzięki kontratakom dywizji pancernych, których w poczatku ofensywy NIE wysłali na pomoc Charkowowi...


2. Względny spokój po 6-tej turze (po ruchu Niemców). Uwaga, nastąpiła zmiana ukierunkowanai żetonów, co może utrudniać orientację w sytuacji - teraz są bokiem, do wschodniej krawędzi mapy.
Niemcy powoli, ale w porządku cofają się do linii umocnionych, punktowanych miast,
jednocześnie kontruderzając na zbyt wysunięte jednostki sowieckie.




Północny i środkowy odcinek frontu:

1. Zarządzanie kryzysem po 4-tej turze (po ruchu Niemców).
Na północy potężne Niemieckie zgrupowanie pancerne oparte o dywizję GD (to samotny stosik na północy przykryty żetonem Stugów) odrzuca sowietów na wschód - udało się nawet zwinąć 2 lub 3 pola odbudowanej linii kolejowej oraz rozbić transport kolejowy rosyjskich posiłków. Cofnięcie połnocnej linii kolejowej przyniosło nieoczekiwany skutek w postaci przejściowych braków zaopatrzenia jednostek sowieckich pod Połtawą.
Niemcy tworzą w centrum wątłą (ale zawsze jakąś) linię frontu, jednocześnie wywalczając sobie drogę wyjścia jednostkami pancernymi (i batalionem tygrysów) otoczonymi podczas ewakuacji rejonu Charkowa


2. Zarządzanie kryzysem po 6-tej turze (po ruchu Niemców). Uwaga, nastąpiła zmiana ukierunkowanai żetonów, co może utrudniać orientację w sytuacji - teraz są bokiem, do wschodniej krawędzi mapy.
Stabilizacja na północy - co prawda linia frontu nie istnieje, jednak z respektu do pancernego zgrupowania niemców, sowieci atakują ostrożnie. Udało im się wcześniej odrzucić i zdeorganizować pancerny młot oparty o GD - w swoim etapie Niemcy wycofali się i uporządkowali szyki.
Kryzys w centrum, Niemcy ciągle spychani na południe - łatają front ad hoc, by zapobiec dużym okrążeniom. Jedyne znaczące siły niemieckie (wraz z batalionem tygrysów) walczą praktycznie cały czas w okrążeniu (zostają okrążane, wywalczają sobie drogę, znów są okrążane...)
Dopiero teraz, po 6-tym ataku z rzędu, sowietom udało się przełamać zaciętą obronę niemieckiej piechoty na heksie 4618 (przy takim w eSowym zakolu rzeki, w centrum mapy)


pozdr,
farm

[Silver]

Pojedyncze żetony piechoty sowieckiej na pierwszej linii to tylko proszenie się o atak i może stać się taki atak odskocznią do dalszych lub do cofnięcia i wyrównania frontu.
I jeszcze pojedyncze zgrupowania artylerii. Chyba Sowiet poniósł już wydatne straty w sile żywej - Żukow bezlitosny.
Ja zapominałem, że Żukow może wydać rozkaz ataku za wszelką cenę i dodatkowego przesunięcia kolumny ale tylko przy osłabieniu własnej jednostki w pełnej sile.

[Raleen]

Relacja z rozgrywki na Portalu Strategie (cz. 4):

http://portal.strategie.net.pl/index.ph ... Itemid=121

[farmer]

Kończę (20 tura)... Sovieci chyba przegrają - mają 25 punktów i niewielkie widoki na zdobycie jeszcze 5-ciu...
Linia frontu opiera się o Dniepr oraz krótką linię umocnień od Zaporoża prosto ku południowi. Sovieci mają jeden przyczółek za rzeką w (punktowanym) mieście Cherkassy - którego Niemcy, na tą chwilę, nie potrafią zlikwidować (mimo ataku siłami 6-ciu dywizji pancernych).
Z ciekawostek, samotna dywizja piechoty niemieckiej trzymała się w Stalino jeszcze długo po tym, jak front sięgnął Dniepru. Sovieci znużeni oczekiwaniem na poddanie się Niemców (z uwagi na zaopatrzenie) ostatecznie musieli rozprawić się z wrogiem siłą - musieli to zrobić również dlatego, że zaczęła im grozić porażka z automatu...

Gra jest bardzo dobra i miodna.

Pytania jakie mi się nasunęły:
- jakie jednostki (poza zlikwidowanymi spadochroniarzami) i w jakich okolicznościach trafiają do "permanently eliminated units")?
- czy broniąca się w major city, izolowana jednostka, otrzymuje bonus do rzutu na isolation atrition za to, że może poprowadzić LOS of any length to friendly major city? Czy miasto, w którym jest ta jednostka, też się w to wlicza? (grałem, że tak)

pozdr,
farm

[farmer]

Panowie,
podobno w numerze 32 magazynu C3i znajdują się 2 dodatkowe scenariusze do U43:
- jeden zakłada, że operacji Zitadel w ogóle nie było,
- drugi zakłada, że lądowanie Aliantów na Sycylii uległo opóźnieniu.

Oba brzmią interesująco.

Macie może jakieś doświadczenie w zdobywaniu materiałów z tego czasopisma?
Da się to w ogóle gdzieś kupić?

pozdr,
farm

[Raleen]

O czasopismo pytaj w Forcie Gier, wszystko jest do załatwienia.

Co do tych rozszerzeń, na pewno choćby nieznaczne zwiększenie sił Niemców albo zmniejszenie posiłków dla Sowietów sprawiłoby, że siły stron wyrównają się nieco, co byłoby bardzo ciekawe dla rozgrywki.

[farmer]

Przy okazji tematu bitwy na Łuku Kurskim...
zabawne było uświadomić sobie, że największa (rzekomo) bitwa pancerna wszechczasów to w skali tej gry (U43), zmagania kilkunastu żetonów na przestrzeni raptem kilku heksów...

pozdr,
farm

[Raleen]

Wokół Kurska, zwłaszcza wokół Prochorowki, narosło mnóstwo mitów, także związanych z tym, że to największa bitwa pancerna.

[RAJ]

Nie bardzo rozumiem, co w tym jest dziwnego?

[farmer]

Nie tyle dziwnego, co (dla mnie) zabawnego.
Z uwagi na jednostajność terenu przedstawionego na mapie (dużo stepu, brak charakterystycznej linii brzegowej) nie od razu można się zorientować w rozległości mapy - która obejmuje powierzchnię większą niż współczesna RP.

Tak czy inaczej, w skali U43, sławna bitwa Kurska to tylko jednoturowe starcie na bardzo krótkim wycinku frontu - czego, na pierwszy rzut oka, zupełnie się nie spodziewałem.
Ot tyle.

pozdr,
farm

[farmer]

Ostatnia tura partii ze zmianami związanymi z opóźnieniem lądowania Aliantów na Sycylii.
Zmiany są niewielkie, wręcz kosmetyczne, ale wynik partii jest zupełnie inny. Jestem w szoku, widząc planszę. Czyżby efekt motyla, czy też zbieg kilku okoliczności (w tym szczęścia) składających się na miażdżące zwycięstwo Niemców?

farm

[farmer]

Partia skończona. Sowieci zachowali 7 punktów, w tym 3 za otoczony Charków, który za kilka tur upadłby z braku zaopatrzenia.
Oficjalnie, zważywszy na warunki automatycznej przegranej, Sowieci przegrali w turze 13-tej (posiadali wtedy 11 punktów - ich maks w tej rozgrywce).
Zasadniczo, po rozegraniu wszystkich tur, linia frontu powróciła do stanu wyjściowego - z wyjątkiem południowego odcinka frontu, gdzie Sowieci utrzymali się na linii miast w okolicy Stalino.

Podczas rozgrywki, sowieci ponieśli kolosalne straty, zwłaszcza w piechocie - poza planszą znalazło się około 35 żetonów dywizji strzelców.
Niemcy z kolei, na końcu rozgrywki, poza planszą posiadali jedynie 2 dyziwje piechoty, jedną dywizję pancerą i trochę drobnicy. Gwoli sprawiedliwości, należy nadmienić, że większość piechoty niemieckiej na planszy miała już tylko 1 PSB zaś z kilku dywizji pancernych zostały remnantsy.

Jeśli idzie o zasady, to skorzystałem ze wszystkich dodatkowych zasad proponowanych w scenariuszu:
- dodatkowa zdolność Mainsteina (mobilność pancerniaków niezwiązanych z wrogiem +3),
- możliwość szybszego wprowadzenia spadochroniarzy kosztem 1 PZ,
- możliwość szybszego wprowadzenia batalionu tygrysów kosztem 1 PSB wojsk pancernych (to zrobiłem około 11 tury, kosztem remnantsów 23-ciej dywizji pancernej - i przypadkowo, tak też było chyba w rzeczywistości),
- obowiązkowe stosowanie zasady o stosowaniu bonusu "tygrysiego" dla wspolnie walczącej pary dywizji panzergrenadierów SS* (z uwagi na nasycenie Panterami)
- homerule: w oparciu o info złapane na BGG, ograniczyłem siłę powyższej zasady, poprzez pozbawienie dywizji pzgr SS Wiking takiego bonusu (podobno w tymokresie nie była jeszcze uzbrojona w Pantery)

Przebieg, bardzo krótko.
Przez okres, w przybliżeniu, pierwszego scenariusza, było standardowo: upadły Sumy, Belgorod, Charków, na południu sowieci doszli pod Stalino. Nic jeszcze nie zwiastowało katastrofy. Koło 7-mej rundy front na planszy przebiegał mniej więcej na linii histrocznej linii frontu z początku drugiego scenariusza.
Przez okres, w przybliżeniu, drugiego scenariusza trwały walki na wyżej wspomnianej linii frontu. W rejonie Stalino walki miały charakter raczej pozycyjny, na równinie między Charkowem a Dnieprem, były to walki manewrowe związków pancernych. Linia frontu znacząco się nie zmieniła, po fakcie można stwierdzić, że były to walki na wyniszczenie - sowieci próbowali przełamać pozycje niemieckie, Niemcy kontratakowali i odrzucali sowietów.
W trzecim okresie, (jakieś 7-8 ostatnich etapów) to Niemcy zaczęli odzyskiwać inicjatywę i powoli odzyskiwać grunt, na coraz to nowych odcinkach frontu wracając na pierwotne pozycje obronne, co pozwalało im uwolnić związki pancerene z danego roju i mocniej uderzyć w innym miejscu. Najwięcej problemów mieli Niemcy na przedpolu Charkowa, gdzie lesisty teren uniemożliwiał wykorzystania "tygrysiej" przewagi. W osttanich turach sowieci byli już zupełnie bezradni, starając się łatać dziury we froncie i okopując się na linii początkowych umocnień.


PS
Jutro Stalingrad

pozdr,
farm

[Teufel]

Kro grał RKKA? Coś słabo im poszło... W moich rozgrywkach, grając po obu stronach, rozgrywki były dość wyrównane ale generalnie Sowieci wygrali parę razy, w scenariuszach i w kampanii.
My gramy jutro też w Stalingrad, zaczynamy od operacji Uran.

[farmer]

Grałem obiema stronami.
Nadmienię, że tym razem (to moja 3-cia rozgrywka) ustrzegłem się jakichkolwiek błędów po obu stronach, skutkujących jakimiś znaczącymi okrążeniami i zniszczeniem sił którejś z armii. Zasadniczo całość strat wynikała z "normalnych" walk - choć, oczywiście, Żukow nieco się do strat piechoty przyczynił .

W normalnej kampanii rzeczywiście siły są "wyrównane", tj pozwalają na taką grę, że losy zwycięstwa (na zasadach gry) ważą się do końca.
Zwycięstwo (wg kryteriów obiektywnych) zawsze było po stronie ZSRR - czyli Niemcy w rozsypce próbują (lepiej lub gorzej) się bronić na linii Dniepru.

Ja rozegrałem teraz alternatywną kampanię, z nieco (naprawdę minimalnie) wzmocnionymi Niemcami - i choć z początku wcale się na to nie zanosiło, ostatecznie sowieci dostali totalne lańsko (ale to dopiero w kilku osttanich etapach było widać).
Można z tego wywnioskować, że Pan Simonith dobrze zbalansował grę - i nawet drobna zmiana może ją z tego balansu wytrącić.

pozdr,
farm