No Retreat! The Russian Front 1941-1945 (GMT)

[miras23]

Ja pierniczę... a jutro mam kończyć z Czarkiem swoja rozgrywkę w NR. Chyba zabiorę ze sobą k4, żeby mi 5 i 6 nie wyturlały się ;-D

[adalbert]

Oj, winny sie tłumaczy, więc mi się nie chce , ale dobra:

Shock marker tak - shock unit zostałby zneutralizowany counterblowem (oczywiście przy moim pechu i wyrzuceniu jedynki na 4:1 tak się nie zadziało). Inne karty - śmiem wątpić, ale w sumie teraz możesz mówić, że miałeś. Pozostaje 4:1 i tylko na 5,6 jest szansa na zwycięstwo.

Shock unit miał styczność tylko i wyłącznie z Berlinem, więc żaden counterblow nie był możliwy. Musiałem miec karty, skoro w osobnych atakach (chyba obu, na pewno w ataku na garnizon) uzyskałem 6:1 (a do każdego z tych ataków miałem trzy przesunięcia w lewo za miasto, objective i defensive works - uważam, że to naprawde przesadzone działanie modyfikatorów; wydaje mi się, że przewaga większa niż 6:1 w żywej sile powinna kasować przynajmniej jeden modyfikator terenowy).
Zajrzyj do tabeli, sowieci mają możliwość DD chyba tylko przy 5 i 6:1.

Wydaje mi się, że Królewiec zająłem po jednym ataku oraz że zająłbym go również przy wyniku DR, bo stałeś chyba heks od miasta i to ja zająłbym je w pościgu. Z całą pewnością, mimo bliskości sowietów, samo miasto było nieobsadzone. Poniewaz jednak było DS (owszem bardzo dla mnie korzystne, trzeba było nie oszczędzac na counterblowach i nie dopuścić do 3:1, a nie złościć się na kostkę; rozumiem intencję - nie narażać innych, nieatakowanych jednostek, które są w terenie dającym modyfikatory, ale to już wszystko zmartwienia Niemców, a nie sowietów) od razu wyszedłem pancerniakami jeszcze dalej, żeby odciąć od odwrotu jednostki, które miałem zaraz zaatakować. Te jednostki byly w tym momencie stracone i o szczęściu to możnaby mówic, gdyby sie uratowały. Możliwe, że jednak lepiej pamiętasz.
W każdym razie: moim zdaniem można u nas mówić co najwyżej o korzystnym dla mnie kostkowaniu w pewnych momentach, i ogólnie nieco lepszym od Ciebie, ale bez jakiejś rażącej dysproprcji, powodzenia moich samobójczych ataków, czy tego typu sytuacji. Jakas tam drobna seria musi kiedys nastąpić przy tej ilości rzutów i tyle.
Kostki i karty odciskają swoje piętno na grze, ale dla mnie w ramach dopuszczalnej losowości (szczególnie, kiedy porównam to sobie z innymi grami).
Ok. Ostatnie słowo dla Ciebie. Ja kończę.

[clown]

Oni tak na poważnie?

Oczywiście, że na poważnie - w końcu to wojna!

Ja pierniczę... a jutro mam kończyć z Czarkiem swoja rozgrywkę w NR. Chyba zabiorę ze sobą k4, żeby mi 5 i 6 nie wyturlały się ;-D

No! W końcu jakieś rzeczowe podejście do rozgrywki!

[Leo]

Ja trochę tak z innej beczki - ten Bug co wpada do M.Czarnego to na polskich mapach Boh. Rosjanie i Ukraińcy nazywają go Bugiem Południowym w odróżnieniu od "naszego", który u nich z kolei zwany jest Bugiem Zachodnim.

A w No Retreat! na razie grałem raz z RAJem, jutro zagram z Andreasem i już się nie mogę na to doczekać.

[clown]

No mapa i niektóre punkty terenowe są dość wesoło położone - Praga i Lublin są tego dobrym przykładem.
Leszku jak wrażenia?

[JB]

Ale ta rzeka na mapie to nie Boh tylko Dniestr. Boh wpada do M. Czarnego jakies 100 km na wschod od Odessy

[Leo]

Ale ta rzeka na mapie to nie Boh tylko Dniestr. Boh wpada do M. Czarnego jakies 100 km na wschod od Odessy

Oczywiście masz rację. Żenada, jak autorzy gier mogą robić takie głupie błędy...
Czyżby geografia była najtrudniejszą z nauk?

Wrażenia z pierwszej gry - doskonałe. Bardzo mi się podobało.

[Leo]

Wczoraj zagraliśmy z Andreasem scenariusz "Fall Blau".
Gra potwierdziła swoją klasę. Jak na razie jestem zachwycony i chcę jeszcze. Andrzej też.

[Raubritter]

Miałem okazję zagrać 9 z bodaj 28 etapów z Andreasem von Breslau podczas konwentu w Płocku. To mój pierwszy kontakt z grą i na razie moja ocena jest zdecydowanie pozytywna.

Gra jest klimatyczna i chyba dobrze (przynajmniej w tej części, którą rozegrałem) oddaje realia frontu wschodniego. Mechanika jest stosunkowo prosta i pozwala skupić na decyzjach strategicznych - gdzie i jak uderzać, gdzie i jak się bronić. Karty dodają grze uroku, tworzą bardzo fajny mechanizm uzupełnień, a zarazem pechowy dobór raczej nie wywraca gry. Raz Andrzej wylosował fajniejsze karty, raz ja, ale nigdy nie miałem wrażenia, że wszystko się wali z powodu kart.

Zwrócę uwagę na jeszcze dwa świetne pomysły autora gry - mechanizm counterblow oraz nieźle skonstruowane tabele walki, różne dla obu graczy. Koncept różnych tabel jest tak genialny w swojej prostocie, że jestem niepomiernie zdziwiony, że nie spotykam się z nim częściej.

Na razie uważam, że to bardzo udana gra. Liczę na kolejne rozgrywki i mam nadzieję, że moja opinia się nie zmieni.

[Wilk]

No właśnie ten ostatni post przeczytałem ze szczególnym zainteresowaniem, bo zaczynam dzielić skórę na niedźwiedziu, tzn. planować co kupię w zimowej promocji dla uczestników P500. No Retreat! konkuruje z Nightfighterem i zdaje się, że rozstrzygną warianty solowe.

[Raleen]

Jeden z naszych kolegów opracowuje tłumaczenie kart do tej gry. Mam nadzieję, że w niedługim czasie opublikujemy na Portalu Strategie.

[janekbossko]

Byłoby pięknie bo ja wyczyściłem wszystkie karty już, nic tylko wstawiać i drukować

[Raleen]

Właściwie to już jest prawie skończone, ale na pewno jeszcze będziemy musieli przejrzeć z Leyasem...

[janekbossko]

Bardzo cenie sobie ta grę ale ilość poprawek przytłacza i dobrze ie świadczy o autorze lub samym produkcie...do razu na myśl przychodzi inna gra od GMT na froncie wschodnim

Btw jak tłumaczenie kart?

[Wilk]

Mam pytanie w jaki sposób osoby, które grały w tryb jednoosobowy poradziły sobie z wykonaniem jakichś akceptowalnych komponentów do niego. Ciągle mnie to czeka, a mam dwie lewe ręce. Miało to być w C3i, ale póki co nic o tym nie słychać.