Ostfront 1914 (klon Tannenbergu)

[Karel W.F.M. Doorman]

Pościg:
- przy natarciu - tylko na atakowany heks,
- przy szturmie - tyle pr, o ile heksów uciekł przegrany.

Każdy szturm to obligacyjnie 1 punkt wytrzymałości.

[Karel W.F.M. Doorman]

Szturmy: za każdym razem wyciągnięcie karty szturm to -1 do wytrzymałości obok normalnego (nie podwojonego) wyniku z tabeli walki.

[Raleen]

Albo przy rzucie K6 gdy wypadnie wynik np. 4-6, a przy 1-3 bez straty - żeby trochę złagodzić ten efekt.

[Karel W.F.M. Doorman]

Chłopaki tak grają w Tannenberg i mówią, że dobrze działa.

[Karel W.F.M. Doorman]

"Hier wurde sie vom 14. November 1914 bis zum 4. August 1915 zur Unterstützung der K.u.k. Monarchie unter das Kommando der österreichisch-ungarischen Heeresleitung gestellt."

Od 14 listopada 1914 roku do 4 sierpnia 1915 r. grupa Armijna Woyrsch wspierała wojska CK i została oddana pod dowództwo austro-węgierskie.

[Karel W.F.M. Doorman]

Kierunki odwrotu (w kolejności, z unikaniem stref kontroli wroga przede wszystkim):
1) oddział korpuśny:
a) w stronę sztabu korpusu, a jak nie,
b) w stronę sztabu armii, a jak nie,
c) w stronę najbliższej własnej twierdzy,
d) Rosjanie na wschód, Austriacy na południe, Niemcy na północ bądź zachód.

2) oddział armijny:
a) w stronę sztabu armii, a jak nie,
b) w stronę najbliższej własnej twierdzy,
c) Rosjanie na wschód, Austriacy na południe, Niemcy na północ bądź zachód.

[Raleen]

Powiem tak: w tej kwestii na podstawie doświadczeń z różnych gier preferuję rozwiązania, które nie są sztywne, tzn. wskazują kierunki odwrotu, ale jeśli wyprowadza to jednostkę na pozycję, gdzie miałaby być za chwilę zniszczona albo okrążona, jest jakieś pole manewru. Rozumiem, że powyższe opcje są alternatywne do wyboru dla gracza, czy one są zhierarchizowane?

[Karel W.F.M. Doorman]

Zakładam sztywne ustalenie kierunków odwrotu z opcją "bez wejścia w strefę kontroli".

[Karel W.F.M. Doorman]

Powiem tak: w tej kwestii na podstawie doświadczeń z różnych gier preferuję rozwiązania, które nie są sztywne, tzn. wskazują kierunki odwrotu, ale jeśli wyprowadza to jednostkę na pozycję, gdzie miałaby być za chwilę zniszczona albo okrążona, jest jakieś pole manewru. Rozumiem, że powyższe opcje są alternatywne do wyboru dla gracza, czy one są zhierarchizowane?

Dlaczego? Bo odwroty i ucieczki w dowolne strony są sprzeczne z logiką. A już najbardziej odwrót w stronę stolicy wroga
Poza tym małpuję mojego ulubionego autora Nicolasa Ridenta. W Marnie odwrót albo w stronę sztabu armii (nie ma sztabów korpusów) albo w stronę źródła zaopatrzenia.

[Raleen]

Moim zdaniem to zależy od sytuacji. W idealnym układzie oczywiście tak, ale jeśli jednostki są przemieszane a front powyginany na różne strony, w praktyce różnie bywa.
Tyle, że może rzeczywiście, przy tej skali to się rzadziej zdarza. Ja mam tu bardziej doświadczenia ze skali taktycznej, gdzie tego rodzaju sztywne nieraz prowadziły do absurdalnych sytuacji.

[Darth Stalin]

Ale skala operacyjna to już inny poziom, a odwrót w kierunku sztabu a zwłaszcza własnych źródeł zaopatrzenia to rzecz wręcz oczywista i naturalna.
W OWC Jarka Flisa to też działa bardzo dobrze i naturalnie.

[Karel W.F.M. Doorman]

Moim zdaniem to zależy od sytuacji. W idealnym układzie oczywiście tak, ale jeśli jednostki są przemieszane a front powyginany na różne strony, w praktyce różnie bywa.
Tyle, że może rzeczywiście, przy tej skali to się rzadziej zdarza. Ja mam tu bardziej doświadczenia ze skali taktycznej, gdzie tego rodzaju sztywne nieraz prowadziły do absurdalnych sytuacji.

No to może wystarczy do sztabu armii. Problemem jest to, że mamy szczebel korpusu. Ale faktycznie można zrobić wariantowo swój sztab korpusu albo dowolny sztab armii. Przy czym jestem za tym, by w pierwszej kolejności unikać strat czyli stref kontroli. Bo uciekamy od wroga, ale w stronę schronienia.

[Karel W.F.M. Doorman]

W grach ze sztywnym dowodzeniem ucieczka w stronę własnego wodza jest naturalna. Nie jestem w zasięgu wodza, mam gorsze możliwości działania.

[Raleen]

Ja nie grałem w tę grę, więc nie jestem w stanie ocenić. Podrzucam tylko pomysł czy spostrzeżenie na podstawie doświadczeń z innych tytułów, a co z tym zrobisz to już Twoja decyzja.

[Karel W.F.M. Doorman]

Ja za to staram się problemy rozwiązywać na tak zwany prosty chłopski rozum, w oparciu o jakąś tam wiedzę.
Gdzie byś się cofał? A co będzie, jak stracisz łączność z górą? Co wtedy będziesz robił? Co jest ważniejsze? Gdzie się cofasz, czy jak się cofasz? Koniecznie prosto pod lufy wroga, czy tez może omijamy go. W rok 1920 to jest dokładnie fajnie rozwiązane, tylko tam nie ma sztabów. W OWC chyba w stronę sztabów się ucieka. U Ridenta (Marne/Somme) w stronę sztabów albo źródła zaopatrzenia, tyle że tam rozmiar mapy jest nie ten.

W każdym bądź razie kierunki mają znaczenie, a nie ma ich kompletnie w Tannenbergu.