Ostfront 1914 (klon Tannenbergu)

[Karel W.F.M. Doorman]

Nowa tabela terenu dla dużej gry. Troszkę się rozbudowała, ale też doszły nowe rodzaje terenu, a i drogą po górach nie idzie się tak szparko jak drogą w terenie płaskim.

PS: Przełęcz Legjonów to nie błąd, tylko stara ortografja.

[Karel W.F.M. Doorman]

Koleje wąskotorowe służyły będą wyłącznie zaopatrzeniu i przewozom oddziałów piechoty mniejszych niż brygada/sztabów/taborów.
Przeładunek z kolei normalnej na wąską i odwrotnie: 30 punktów ruchu kolejowego.
Załadunek na kolej wąską i rozładunek z niej - 30 punktów ruchu kolejowego.

Jednorazowo po całej linii wąskiej można przewieźć maksymalnie 1 oddział na etap.
W ciągu etapu linia wąskotorowa albo przewozi oddział albo dostarcza zaopatrzenie.

Poza istniejącymi kolejami wąskimi przeciwnicy będę mogli budować linie wąskotorówek polowych o takim samym zastosowaniu jak linie stałe.

[Karel W.F.M. Doorman]

Każdy oddział ma 2 punkty ruchu;

Koszt wykorzystania wojsk kolejowych:
1) udrażnianie linii kolejowej (uszkodzonej bądź przejętej od przeciwnika ) 1 PR za heks - dotyczy to głównie normalnotorowej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i normalnotorowej Kolei Bydgoskiej. Wykorzystanie przez Niemców/Austriaków albo Rosjan na powrót musiało być poprzedzone sprawdzeniem stanu linii i obsadzeniem posterunków ruchu oraz taboru;
2) przekucie toru z rozstawu europejskiego na rosyjski i odwrotnie - 2 PR za heks,
3) przekucie toru wąskiego na tor normalny/szeroki - 3 PR za heks, ale za most na rzece 4 PR,
4) budowa toru wąskiego - 2 PR za heks, ale za most na rzece 3 PR,
5) budowa toru normalnego/szerokiego - 3 PR za heks, ale za most na rzece 4 PR,
6) odbudowa mostu kolejowego na Wiśle - 5 pełnych etapów.

Zakładam, że nie będzie wolno budować w ogóle nowych mostów na Wiśle (zbyt krótki czas gry).

[Karel W.F.M. Doorman]

Koszty użycia wojsk kolejowych ujęte ładnie w tabelkę:

[Karel W.F.M. Doorman]

Po ukończeniu dwudniowej kolejowej wycieczki taktyczno-operacyjnej śladami I Wojny zorientowałem się, że na mapie Tannenbergu jest babol kolejowy. Że też wcześniej go nie widziałem.

Linia Kolejowa Ełk-Pisz-Ruciane-Olsztyn została źle poprowadzona. Brakuje odcinka Ruciane - Szczytno.
Poprawiał już tego nie będę, bo moduł ważyłby z 60-70 MB.

[Karel W.F.M. Doorman]

Fragment 1 rozdziału pracy Bitwa Galicyjska": generała Biełowo:

moje zuluskie tłumaczenie:

"Пути сообщения: а) железные дороги.

С запада на восток Галиция прорезана 2-мя железными дорогами: Краков - Львов - Черновицы и Ново-Сандец - Самбор - Коломея-Черновицы; эти линии соединены многими поперечными ж.-д. путями. Связью Галиции с внутренними областями служили: в обход Карпат с запада-2 железнодорожных линии и через Карпаты-7 железнодорожных линий. Фактически эти линии обладали 10-ю колеями, но так как северная линия при 2-х колеях имела пропускную способность в 4 раза большую, чем одноколейная, а линия Мишколц-Хыров при 2 х колеях-в 3 раза большую, то в общем можно считать, что 7 линий как бы обладали провозоспособностью в 12 колей. Воинская провозоспособность одноколейной дороги была доведена до 16 пар поездов в сутки, а двухколейной-до 32 пар. Железнодорожными платформами Галиция была оборудована богато. Число платформ и их длина позволяли одновременно разгружать в средней Галиции 362 воинских поезда и в восточной-168, л всего 530 поездов. В действительности, в виду отвлечения части ж.-д. состава и персонала для перевозки на сербский фронт, ежедневно могли прибывать и разгружаться в Галиции только 153 эшелона.

Linie komunikacyjne.
A) koleje żelazne.

Galicja jest przecięta z zachodu na wschód dwiema liniami kolejowymi: Kraków - Lwów - Czerniowce i Nowy Sącz - Sambor - Kołomyja - Czerniowce; linie te są połączone licznymi liniami poprzecznymi. Łączność kolejową Galicji z wewnętrznymi krajami Monarchii Habsburskiej zapewniały: obchodząc Karpaty z zachodu dwie linie kolejowe i przez Karpaty siedem linii kolejowych. Wszystkie te linie dysponowały łącznie 10 torami z tym, ze północna linia dwutorowa miała 4 razy większą przepustowość niż jednotorowa,a dwutorowa linia Miszkolc-Chyrów 3 raz większą, więc można stwierdzić, że 7 linii posiadało przepustowość równą 12 torów. Przepustowość dla eszelonów na linii jednotorowej wynosiła 16 par pociągów na dobę, zaś linii dwutorowej do 32 par pociągów na dobę. Liczba ramp kolejowych w Galicji była duża i pozwalała w środkowej Galicji rozładowywać 362 eszelony, a we wschodniej 168 eszelonów, łącznie 530 eszelonów. W rzeczywistości wskutek przewozów części sił na front serbski dziennie do Galicji mogło przyjeżdżać i rozładowywać się tylko 153 eszelony.

В пределах русской территории район пересекался в направлении с востока на запад 7-ю ж.-д. магистралями,
[37]
с 10-ю колеями: 1) Смоленск-Брест-Луков-Люблин; 2 колеи, провозоспособность до 33 пар в сутки; 2) Гомель- Брест-Холм; 2 колеи, провозоспособность 28 пар; 3) Киев- Сарны - Ковель; одна колея, 16 пар поездов; 4) Киев- Казатин-Ровно-Ковель -Холм-Люблин;2 колеи до Ковеля, далее одна колея; провозоспособность соответственно 40 пар до Ковеля, далее 13 пар поездов; 5) Киев-Казатин- Жмеринка-Волочиск; 2 колеи, 40 пар поездов; 6) Черкассы- Вапнярка-Жмеринка-Могилев; одна колея, 32 пары; 7) Киев- Коростень - Щепетовка - Проскуров - Ярмолинце (Каменец-Подольский); одна колея была не окончена, но до Ярмолинце частично работала (до 4 поездов).

W granicach terytorium rosyjskiego ze wschodu na zachód biegło 7 magistral kolejowych:
1) Smoleńsk-Brześć-Łuków-Lublin; dwutorowa, przepustowość do 33 par pociągów na dobę,
2) Homel-Brześć-Chełm; dwutorowa, przepustowość 28 par pociągów na dobę,
3) Kijów - Sarny - Kowel; jednotorowa, 16 par pociągów na dobę,
4) Kijów - Koziatyń - Równo - Kowel - Chełm - Lublin; do Kowla dwutorowa, dalej jednotorowa; do Kowla 40 par pociągów, do Lublina 13 par pociągów,
5) Kijów - Koziatyń - Żmerynka - Wołoczyska; dwutorowa, 40 par pociągów na dobę,
6) Czerkasy - Wapniarka - Żmerynka - Mohylów; jednotorowa, 32 pary pociągów na dobę,
7) Kijów - Korosteń - Szepietówka - Płoskirów - Jarmolińce (Kamieniec Podolski); jeden dotr, linia niedokończona, do Jarmoliniec 4 pary pociągów na dobę.

Эта ж. - д. сеть позволяла ежедневно подвозить на юго-западный фронт не менее 195 эшелонов, а фактическое использование ж.-д. линий, примыкавших к району развертывания с севера (Варшавская и Бологое-Седлецкая ж. д.) и с юга (от Одессы, Симферополя, Екатеринослава и Кременчуга), доводило суточную отгрузку до 223 эшелонов{5}. В район сосредоточения юго-зап. фронта подвозилось 2236 эшелонов.

Ta rosyjska sieć pozwalała na przewiezienie na front południowo-zachodni nie mniej niż 195 eszelonów dziennie, a faktycznie wykorzystanie linii kolejowych prowadzących do rejonów ześrodkowania z północy (koleje warszawsko-petersburska i bołgowsko-siedlecka) oraz z południa (linie z Odessy, Symferopola, Jekaterynosławia i Krzemieńczuga) pozwalały na dobowy wyładunek do 223 eszelonów. Na obszar działania Fr4ontu Południowo-Zachodniego wykorzystano 2236 eszelonów.

(...) При занятии Галиции было захвачено 98 паровозов и 3813 вагонов.

Podczas zajęcia Galicji Rosjanie zdobyli 98 parowozów i 3813 wagonów.

[Karel W.F.M. Doorman]

B. Zawadzki, Kampania jesienna w Prusach Wschodnich sierpień-wrzesień 1914, s. 19:

Przy tym systemie i obfitości linii kolejowych Niemcy mogli bez specjalnego wysiłku przerzucić z kraju w obszar Jezior Mazurskich i na północ od nich 124 pociągów na dobę, co równało się sile jednego korpusu.

[Karel W.F.M. Doorman]

Zakładając 124 eszelony na jeden niemiecki korpus:
- 1/6 eszelonów na sztab ze służbami, batalion artylerii korpuśnej, każdą z brygad - wychodzi 124/6 = 20 eszelonów na żeton sztabu/oddziału.
Wiadome, że to uproszczenie, ale jakieś być musi.

I teraz:
przepustowość rosyjska i austriacka:
linie dwutorowe - 32 eszelony na dobę x 3 = 96 eszelonów na trzy doby, w uproszczeniu do góry 5 żetonów na etap (w tym za- i wyładunek),
linie jednotorowe - 16 eszelonów na dobę x 3 = 48 eszelonów na trzy doby, w uproszczeniu w dół 2 żetony na etap (w tym za- i wyładunek).

przepustowość niemiecka:

Autor pracy o kolejach w I Wojnie Światowej pisze, że w sierpniu 1914 roku przez dwutorowy most kolejowy w Tczewie przejeżdżało na dobę 50 pociągów. Te wartość przyjąłem za podstawę obliczeń.

50 pociągów niemieckich/ 32 pociągi rosyjskie = 1,5625 x więcej. Zatem 50 eszelonów na liniach dwutorowych i 25 eszelonów na liniach jednotorowych.

linie dwutorowe - 50 eszelonów na dobę x 3 = 150 eszelonów na etap, w uproszczeniu w dół 7 żetonów na etap (w tym za- i wyładunek),
linie jednotorowe - 25 eszelonów na dobę x 3 = 75 eszelonów na etap, w uproszczeniu w górę 4 eszelony na etap (w tym za- i wyładunek).

Linie przejmowane od przeciwnika i przekuwane mają przepustowość o 1 żeton mniejszą.

[Karel W.F.M. Doorman]

W ramach inicjatywy sztaby armii w zasięgu sztabu frontu (AOK) i wszystkie sztaby niemieckie:
1) poruszają się pieszo,
2) atakują i ścigają.

Nie ma wspólnej fazy walki.

Oddziały dowodzone przez sztaby armii poza zasięgiem dowodzenia sztabów frontów (AOK) i oddziały niedowodzone nie mogą wchodzić w strefę kontroli wroga, a te które są w tej strefie nie mogą atakować.

[Raleen]

Moim zdaniem rozwiązanie pt. zasięg dowodzenia kompletnie nie ma sensu do tak wysokiego szczebla dowodzenia jak sztab frontu. Przypisywanie temu tego rodzaju efektów, że sztab armii ma ograniczone możliwości, bo nie znajduje się w zasięgu sztabu frontu to kompletna fikcja.

[Karel W.F.M. Doorman]

Moim zdaniem rozwiązanie pt. zasięg dowodzenia kompletnie nie ma sensu do tak wysokiego szczebla dowodzenia jak sztab frontu. Przypisywanie temu tego rodzaju efektów, że sztab armii ma ograniczone możliwości, bo nie znajduje się w zasięgu sztabu frontu to kompletna fikcja.

Sztab frontu służy wyłącznie do dostarczania amunicji artyleryjskiej sztabom armii.
Sztab armii jak dotychczas jest zawsze dowodzony. Wstawienie sztabu frontu dodatkowo ma skomplikować życie Rosjanom i Austriakom.
Szturm kosztuje 2 punkty zaopatrzenia.
Atak kosztuje 1 punkt zaopatrzenia.

[Raleen]

OK, ale wyeliminowałbym, ewentualnie zmarginalizował czynnik zasięgu dowodzenia sztabu frontu, o którym tam była mowa. Z kolei jak zasięgi są długie to praktycznie i tak niewiele to zmienia (tak jakby ich w zasadzie nie było).

[Karel W.F.M. Doorman]

OK, ale wyeliminowałbym, ewentualnie zmarginalizował czynnik zasięgu dowodzenia sztabu frontu, o którym tam była mowa. Z kolei jak zasięgi są długie to praktycznie i tak niewiele to zmienia (tak jakby ich w zasadzie nie było).

Tylko sztab armii w zasięgu dowództwa sztabu frontu może otrzymać zaopatrzenie i być liczonym do inicjatywy dla danego frontu.
Zasięgi:
1) sztab AOK - 40 heksów,
2) sztab Frontu Północno-Zachodniego: 10 heksów przy dowodzeniu przez Żylińskiego, 30 heksów przy dowodzeniu przez Ruzskiego,
3) sztab Frontu Południowo-Zachodniego: 30 heksów przy dowodzeniu przez Iwanowa (przez całą grę).

Na obrazku obecny zasięg sztabu Frontu Południowo-Zachodniego, który Michał umieścił w Chełmie. Jak widać syndrom krótkiej kołdry działa.

[Karel W.F.M. Doorman]

Sposób ustalania inicjatywy:
1) w Fazie Dowodzenia gracze przydzielają w sposób tajny zaopatrzenie sztabom armii w zasięgu sztabów frontu AOK (Niemcy po prostu przydzielają),
2) zapas zaopatrzenia odnawiany jest co etap, cyfry tego zaopatrzenia na razie wziąłem z czapy. Niemcy z tym nie będą mieli problemu, Austriacy większy, Rosjanie powinni mieć dość porządny, poza początkiem gry,
3) w Fazie inicjatywy gracze ujawniają, ile front (AOK/Niemcy) otrzymał zaopatrzenia; do podanej cyfry dodają wartości modyfikatorów podkomendnych armii do inicjatywy. I tak np. Rennenkampf czy Prittwitz maja po +0. Samsonow ma +0. Auffenberg ma +2. Hindenburg +2, Brusiłow +2.
4) sztab frontu z najwyższym wynikiem ma inicjatywę, etc,
5) sztaby armii niedowodzone przez sztab frontu ruszają się na końcu, przed ruchem kolejowym.

[Karel W.F.M. Doorman]

Ciekawostka. Zmiana zasad podstawowych. Atakujący będzie mógł ścigać pokonanego o tyle heksów, o ile ten ucieknie. Oczywiście w aktywacji kolejnej armii może dojść do kolejnej walki, co na graczu słabszym może wymuszać i tak wycofanie.