Relacja "na żywo" z drugiej bitwy pod Iławą Pruską

[Fromhold]

Badacze wojen napoleońskich, zwracali uwagę, że Napoleon nie stosował podwójnego oskrzydlenia w bitwie.

Nie zawsze. Pod Iławą Pruską Cesarz planował obustronne oskrzydlenie armii Bennigsena. Z prawej strony miał oskrzydlać Davout, a z lewej Ney. Przybycie Neya wieczorem miało się zresztą przyczynić do odwrotu Rosjan i Prusaków.

[TommyGn]

Ney miał przede wszystkim wiązać maszerujących równolegle Prusaków, by nie dołączyli do Rosjan. Nie wyszło mu to, ale przynajmniej w przeciwieństwie do Grouchego, pojawił się w ślad za nimi na polu bitwy [Bernardotte natomiast, kolejny raz w tej wojnie "nie zdążył"].
W każdym razie widać, że manewr podwójnego oskrzydlenia był trudny do wykonania, i stosowany w naprawdę wyjątkowych sytuacjach.

[Torgill]

Ney miał przede wszystkim wiązać maszerujących równolegle Prusaków, by nie dołączyli do Rosjan. Nie wyszło mu to, ale przynajmniej w przeciwieństwie do Grouchego, pojawił się w ślad za nimi na polu bitwy [Bernardotte natomiast, kolejny raz w tej wojnie "nie zdążył"].
W każdym razie widać, że manewr podwójnego oskrzydlenia był trudny do wykonania, i stosowany w naprawdę wyjątkowych sytuacjach.

Ney miał przede wszystkim wiązać maszerujących równolegle Prusaków, by nie dołączyli do Rosjan. Nie wyszło mu to, ale przynajmniej w przeciwieństwie do Grouchego, pojawił się w ślad za nimi na polu bitwy.

Bardzo ciekawy przykład - nie myślałem wcześniej o takim porównaniu, ale rzeczywiście jest znamienne. Ciężka bitwa dla Napoleona, ale wygrana. Czyżby gdyby pod Waterloo Grouchy podążał za Bulowem/Ziethenem mogło być inaczej? Kto wie czy nie tak.

Podwójne oskrzydlenie jest jeszcze trudne z jednego względu. Pisał o tym Clausewitz a propos działań dośrodkowych i odśrodkowych. Np. odwrót jest praktycznie zawsze działaniem odśrodkowym - korpusy rozchodzą się w różnych kierunkach. Natomiast natarcie częściej dośrodkowe, idące osobno korpusy skupiają się w jednym punkcie. Oczywiście są od tego wyjątki.
U Napoleona manewry w bitwie wynikały z manewrów operacyjnych, jeśli pojawiały się w bitwie, było to oskrzydlenie bardzo płytkie, np. manewr Davouta pod Wagram. Oskrzydlenie głębokie wynikało właśnie z przebiegu operacji i było zabójczo skuteczne. Działanie na trzech kierunkach byłoby jednak niesłychanie niebezpieczne. Zrobili to dopiero skutecznie alianci pod Lipskiem, ale mieli tak olbrzymią przewagę, że mogli zaryzykować.
Clausewitz pisał też, że bitwy rozstrzygają się na tyle szybko, że w centrum trzeba zgromadzić całość sił. Manewry skrzydłowe osłabiają centrum i grożą porażką. Zresztą Napoleon często traktował manewr skrzydłowy nie jako sposób rozstrzygnięcia, tylko jako sposób odciągnięcia rezerw przeciwnika z centrum, gdzie uderzenie mogły wykonać własne rezerwy.

[Fromhold]

Ney miał przede wszystkim wiązać maszerujących równolegle Prusaków, by nie dołączyli do Rosjan. Nie wyszło mu to, ale przynajmniej w przeciwieństwie do Grouchego, pojawił się w ślad za nimi na polu bitwy [Bernardotte natomiast, kolejny raz w tej wojnie "nie zdążył"].

Nie, głównym zadaniem Neya było oskrzydlenie i przecięcie Rosjanom drogi na Królewiec. 8 lutego o 9 w dniu bitwy Cesarz wysłał do Neya oficera z rozkazem aby marszałek udał się z korpusem na lewe skrzydło Wielkiej Armii i nawiązał łączność z Soultem. Wydając ten rozkaz Napoleon wiedział już o siłach rosyjskich pod Iławą.
Pod wieczór Napoleon brał pod uwagę wycofanie się spod Iławy. Lestoq oddzielony od głównej armii nie był jakimś wielkim zagrożeniem, nie można go porównywać z Blucherem pod Waterloo.
Ney wykonując ruch na Schmoditen tym samym okrążał i odcinał Benigsenowi drogę odwrotu na Królewiec, stwarzając przez to powód do wycofania Rosjan.

[TommyGn]

Nie, głównym zadaniem Neya było oskrzydlenie i przecięcie Rosjanom drogi na Królewiec. 8 lutego o 9 w dniu bitwy Cesarz wysłał do Neya oficera z rozkazem aby marszałek udał się z korpusem na lewe skrzydło Wielkiej Armii i nawiązał łączność z Soultem. Wydając ten rozkaz Napoleon wiedział już o siłach rosyjskich pod Iławą.
Pod wieczór Napoleon brał pod uwagę wycofanie się spod Iławy. Lestoq oddzielony od głównej armii nie był jakimś wielkim zagrożeniem, nie można go porównywać z Blucherem pod Waterloo.
Ney wykonując ruch na Schmoditen tym samym okrążał i odcinał Benigsenowi drogę odwrotu na Królewiec, stwarzając przez to powód do wycofania Rosjan.

Kukiel napisał o wiązaniu Prusaków przez, nie wgłębiając się w szczegóły. To można sprawdzić w bardzie szczegółowych publikacjach o tej kampanii czy bitwie.
W każdym razie, jak piszesz Napoleon wydał rozkaz zostawienia Lestoqa i przybycia do bitwy.
W rezultacie skończyło się to tym, że niepokojony teraz Lestoq przybył w trakcie walki blokując Davouta. Co spowodowało pat. Natomiast korpus Neya zaczął napływać dopiero wieczorem po zmroku.
Więc wychodzi na to, że rezultatu bitwy mogłyby być lepsze dla Napoleona, bez zmiany rozkazu.
A reasumując plan podwójnego oskrzydlenia wynikał z wcześniejszego rozproszenia korpusów, i był wyjątkiem potwierdzającym regułę, że podwójnego oskrzydlenia nie stosowano, bo taki manewr się nie sprawdzał w praktyce.
Nawiasem, czy możesz jeszcze wskazać inne przykłady bitew z atakiem z obu flank?

[Torgill]

Nawiasem, czy możesz jeszcze wskazać inne przykłady bitew z atakiem z obu flank?

Takie przykłady można by przytoczyć tylko po stronie koalicyjnej i tylko, gdy miała ona przytłaczającą przewagę, dodatkowo niesamowicie rzadko. Po prostu to był bardzo niebezpieczny manewr, mógł przynieść więcej strat niż zysków.
Podwójne okrążenie jest efektywne tylko w przypadku małego pola bitwy, które można szybko ogarnąć wzrokiem (Kanny), lub efektywnej komunikacji i zwiadu (np. lotniczego) czyli dopiero od XX wieku praktycznie.

Myślę, że początek kampanii 1812 roku to także próby osaczenia Rosjan (Bagration) z kilku stron.
Nawet Ulm to w praktyce okrążenie z jednej strony.

Natomiast dobrym przykładem zagrożenia jakie niosła próba oskrzydlenia z dwóch stron była bitwa pod Kulm.