Myślę, że nasza wczorajsza partia warta jest choć krótkiego opisu.
A zatem:Ustawienie: Islam Gerej III jako Szwecja i Ibrahim jako Francja contra Feniks jako Hiszpania i Dajmiech jako Cesarstwo. Gra rozpoczęła się od akcji flot hiszpańskich i portugalskich w Koloniach, które wyparły w ciągu dwu etapów stamtąd Zjednoczone Prowincje. Tymczasem Francja postawiła na zielone, przeciągając na swoją stronę Osmanów i faktycznie na ich działaniach skupiając swą uwagę. Padł Wiedeń, nieco później i trwalej Koszyce, zaś Cesarz nie miał siły skupić się na froncie północnym. Ogólnie też Cesarz miał sporego pecha, tzn. rękę w pierwszym etapie raczej do dyplomacji niż walki, a akurat na subtelności dyplomacji nie bardzo mógł sobie pozwolić. Szwecja tymczasem poszła na Rzeczpospolitą, z pomocą Tatarów i Moskwy zajmując błyskawicznie połowę jej terytorium, o gorsza, z czasem duńsko-szwedzkie wojska podeszły pod Kraków, zdobyły go i długo się tam trzymały, w dalszych etapach kolejna szwedzka armia zdobyła Gdańsk. Cesarz planował odsiecz, ale ostatecznie Turcy byli za blisko, wykonana została tylko niewielka kontrofensywa w południowej Rzeszy. Pewne sukcesy odnieśli Habsburgowie natomiast na polu dyplomatycznym, wyciągając z wrogiej koalicji Zjednoczone Prowincje i Elektoraty. Wojna francusko-hiszpańska toczyła się ze zmiennym szczęściem - inwazja na Paryż, zwycięstwo Francuzów i niemal całkowita anihilacja armii hiszpańskiej z ofensywą na Barcelonę, odbudowa wojsk hiszpańskich i ponowny atak na Paryż. Mimo zagrożenia stolicy Francja była przez niemal cały czas gry na bezpiecznym prowadzeniu bliskim 10 punktów przed kolejnymi graczami. O wyniku zadecydowało jednak działanie dyplomatyczne i perfidia sojusznika, który nie zatrzymał akcji Habsburgów wysuwającej Imperium Osmańskie dosłownie w ostatniej chwili spod francuskiej kontroli. Ostatnie rundy zużył Szwed na nadrobienie dystansu i przebicie sojusznika przez zajęcie kilku stosunkowo łatwych do zajęcia twierdz, i tak stał się, z lekką pomocą Habsburgów, zwycięzcą gry, zdobywając zapewne dozgonną wdzięczność kardynała Richelieu.
Ogólnie gra rzeczywiście jest teraz bardziej dynamiczna, działania toczą się niemal na całej planszy, właściwie doregulowania wymagają tylko niektóre karty, dwie tabelki, chciałem też skreślić jeszcze parę drugorzędnych zasad. Mam nadzieję, że Wydawca będzie zadowolony z produktu końcowego i który, jak szacuję, zademonstruję w drugiej połowie stycznia.
