Wesele (2021)

[swampgoblin]

Jakżem rad Wam podziękować za przypomnienie, że to właśnie podlaskie, prymitywne rytmy, wypaczyły pierwotne i gorące nuty Italo disco... Aż krew się w człowieku burzy...

https://www.youtube.com/watch?v=kIRe1MxLb6U

[adalbert]

Przynajmniej z częścią tego, co napisał Leliwa, się zgadzam, ale ludzie, jakie wy "weselne traumy" przeżyliście... Przepraszam, ale dla mnie to troche groteskowe

[Telamon]

Dla mnie to właśnie "polskie wesela" są groteskowe.
Nie wszystkim odpowiadają tego typu rozrywki. Jedni lubią piłkę nożną, inni szachy, a kolejni WRC (kiedyś próbowałem się tym zainteresować). Szachista może się czuć trochę niekomfortowo podczas walk kibiców na trybunach.

[adalbert]

Powiem ci, że lubienie szachów i piłki kopanej się nie wyklucza

[adalbert]

https://www.youtube.com/watch?v=UUoxXTFzUos

[Raleen]

Co do lubienia, jest nawet taka "mieszana" dyscyplina zwana szachoboks

[Leliwa]

Przynajmniej z częścią tego, co napisał Leliwa, się zgadzam, ale ludzie, jakie wy "weselne traumy" przeżyliście... Przepraszam, ale dla mnie to troche groteskowe

Traumy może nie ale było nudno i muzycznie cienko oraz banalnie. Z wyjątkami oczywiście.

[Leliwa]

Ad rem. Tomasz Sommer kilka lat temu też miał zamiar nakręcić film o Jedwabnem i był bliski realizacji ale się nie udało. Po drodze wydał jednak najobszerniejsze wydawnictwo źródłowe o Jedwabnem a niedawno obejrzał film Smarzowskiego. https://nczas.com/2021/10/12/czy-wesele ... BKscY-482E

[adalbert]

Jeszcze więcej adremu.

Dla abstynenta, który lubi kulturę wyższą, polskie wesele będzie przede wszystkim męczarnią. Nie każdy jest w stanie słuchać godzinami disco-polo i takich szlagierów jak "Majteczki w Kropeczki" Świerzyńskiego

Słuchałem wywiadu z Chińczykiem, który jest finalistą obecnego konkursu chopinowskiego. Powiedział, że bardzo lubi koreański pop

[Karel W.F.M. Doorman]

Wystarczy spuścić z tonu. Zresztą kiedyś byłem na weselu z zespołem, który grał głownie covery Abby. Kapitalna ekipa. No i nie zawsze i nie wszędzie grają Majteczki, a czasem warto dostosować się do otoczenia i po prostu dobrze bawić. Tam, gdzie nie można tańczyć walca angielskiego, zawsze zostaje disco fox, albo nawet quickstep.

PS: Najmłodsza Łukasikówna (prawie 16 lat) słucha: K-Popu, czegoś w rodzaju house'u czy podobnego, operetek czy tez musicali, a jak odrabia lekcje, to się jej włącza Chopin. Autentycznie.

[Leliwa]

Wystarczy spuścić z tonu. Zresztą kiedyś byłem na weselu z zespołem, który grał głownie covery Abby. Kapitalna ekipa. No i nie zawsze i nie wszędzie grają Majteczki, a czasem warto dostosować się do otoczenia i po prostu dobrze bawić. Tam, gdzie nie można tańczyć walca angielskiego, zawsze zostaje disco fox, albo nawet quickstep.

PS: Najmłodsza Łukasikówna (prawie 16 lat) słucha: K-Popu, czegoś w rodzaju house'u czy podobnego, a jak odrabia lekcje, to się jej włącza Chopin. Autentycznie.

Jesteście wyznawcami muzycznego esperanto czyli mieszania i papugowania obcych tradycji zaniedbując własną. ale to znak czasu i ogrom ludzi robi to bezwiednie. z tego robi się mieszanka stylistyczna, w której nie ma nic swojego, a wszystko jest zapożyczone. Nawet ja tańczę nie tylko rytmy rodzime mazurkowy i polkowy, ew. tango wiejskie i walczyki, ale nawet i czardasza. Ale trzymam się przynajmniej w modusie tradycyjnym. Zjawisko esperantyzmu muzycznego jest powszechne i jest to smutne, ale co ja na to poradzę.

[Darth Stalin]

Khem... "polka" to Czesi. "Tango" to Argentyńczycy...

esperantyzmu muzycznego

Raczej eklektyzmu, bym powiedział.

Nb. IMHO to było zawsze obecne, jest i będzie - tyle, że teraz są zdecydowanie większe możliwości zapożyczania, inspirowania etc.

Zaś pretensje tylko dlatego, że

mieszania i papugowania obcych tradycji zaniedbując własną

Niby co to jest ta "własna tradycja"? Zasklepienie się w jakichś reliktach sarmatyzmu? Przecież zwłaszcza nasi czcigodni przodkowie Sarmaci ze "złotego wieku" zapożyczali na potęgę, mieszali i papugowali wszystko od wszystkich. nie bez powodu masz "szabla Węgierka, koń Turek, chłop Mazurek"

[adalbert]

esperantyzmu muzycznego

Raczej eklektyzmu, bym powiedział.

Ja z kolei bym to nazwał muzycznym rokokoko

[Leliwa]

Khem... "polka" to Czesi. "Tango" to Argentyńczycy...

esperantyzmu muzycznego

Raczej eklektyzmu, bym powiedział.

Nb. IMHO to było zawsze obecne, jest i będzie - tyle, że teraz są zdecydowanie większe możliwości zapożyczania, inspirowania etc.

Zaś pretensje tylko dlatego, że

mieszania i papugowania obcych tradycji zaniedbując własną

Niby co to jest ta "własna tradycja"? Zasklepienie się w jakichś reliktach sarmatyzmu? Przecież zwłaszcza nasi czcigodni przodkowie Sarmaci ze "złotego wieku" zapożyczali na potęgę, mieszali i papugowali wszystko od wszystkich. nie bez powodu masz "szabla Węgierka, koń Turek, chłop Mazurek"

Druga część wypowiedzi świadczy o ignorancji w tym temacie mojego interlokutora, oraz potwierdza niestety pośrednio moje twierdzenie. Mówię o tzw polskim rycie muzycznym, którzy Polacy powszechnie porzucili, bo wydał im się wieśniacki choć z jego inspiracji narodziła się muzyka Szopena czy Szymanowskiego, by wspomnieć rzeczy najwybitniejsze. Mówię o muzyce, która była częścią życia, a więc najgłębiej pojętej kultury i obrzędy przez muzykę taneczną. pieśni kościelne i świeckie. Muzyce która wyrosła z połączenia tradycji gminnych, szlacheckich i kościelnych (tu szczególna rola chorału). Ta tradycja odrzucona gdzieniegdzie przetrwała, ale właśnie umierają ostatni jej przedstawiciele z Podhala, Kurpiów, Suwalszczyzny, pogranicza mazowiecko-małopolskiego, Roztocza. Oczywiście nie jest tak że cała ta muzyka zaginęła, bo zanim to nastąpiło to pojawili się ludzie, którzy nauczyli się jej od starych mistrzów i noszą ją w sobie, ale zaginęła lub ginie kultura i społeczność, która tę muzykę zrodziła. Tylko że ci ludzie przeważnie (z wyjątkami) noszą w sobie też inne światy muzyczne. I tak usiłuje się ulepić cos w rodzaju nowego sztucznego języka muzycznego, nowego esperanto. w najlepszym wypadku opartego w głównym nurcie na dawnej polskiej muzyce, przeważnie jednak pod przemożnym wpływem np. muzyki czarno- i białoskórej Ameryki Północnej, muzyki uczonej na w szkolnictwie muzycznym, która rzadko (tu coraz więcej chwalebnych wyjątków) korzysta z dawnej żywej muzyki a raczej z jej adaptacji i różnych innych tradycji muzycznych oraz mieszania tego różnymi typami tzw. muzyki popularnej. itp. Stąd słowa o eklektyźmie tak średnio pasują, bo mi nie chodzi o estradę czy sale koncertowe, ani dyskoteki czy kluby muzyczne, tylko o żywą kulturę muzyczną. Bolesny jest taki brak szacunku dla własnej tradycji podczas, gdy są narody, które wykazują go więcej.

[Leliwa]

esperantyzmu muzycznego

Raczej eklektyzmu, bym powiedział.

Ja z kolei bym to nazwał muzycznym rokokoko

Taaa... tzw "późne rokokokoo..."
Z jednego ze skeczów.