Armia sowiecka w 1941 przegrała w starciu z Wehrmachtem, który skutecznie potrafił zastosować taktykę blitzkriegu. To oznaczało klęskę kontrataków, zamykanie armii w kotłach i ich "głodzenie".
Przy czym cały należy pamiętać iż po klęsce kontrataków cała inicjatywa przeszła w ręce niemieckie więc tym bardziej logistyki nie dało się opanować. To samo miało miejsce w Polsce od samego początku i we Francji od przełamania pod Sedanem.
Pamiętajmy też, że RKKA od samego początku była budowana jako armia uderzeniowa. My ćwiczyliśmy się w obronie (prawdopodobnie nawet nie zdając sobie dobrze sprawy z przewagi technologicznej i ilościowej wroga), a oni w ataku. Warto też pamiętać, że RKKA w ciągu wojny dwukrotnie przemierzyło owe bagna Prypeci (w tym raz były one bronione przez silnego przeciwnika - Niemców).
Polskie dowództwo pewnie było lepsze ale Wojna Obronna '39 pokazała iż jakościowo i organizacyjnie daleko nam było do ideału.
Poza tym pragnę przypomnieć, że w 1941 nie na całym froncie RKKA ponosiła sromotne klęski. Natarcie osi na odcinku rumuńskim nie przebiegało aż tak imponująco. Sowieci wykorzystywali swoją przewagę sprzętową nad armią rumuńską, przeprowadzali udane działania opóźniające, a nawet rozbijali rumuńskie oddziały. Ośmielę się stwierdzić, że jakościowo armia rumuńska prezentowała co najmniej podobny poziom jak WP w 1939 i cierpiała na podobne wady (choć i tak trochę podnieśli swój poziom dzięki niemieckim doradcom).
WP, przygotowana na powtórkę z 1920, prawdopodobnie poniosłaby klęskę w starciu granicznym z nawałą pancerną, artyleryjską, lotniczą, a nawet "pieszą". Cała nadzieja w tym iż sowieckie kolumny pancerne stanęłyby po pewnym czasie właśnie z przyczyn logistycznych i to pozwoliłoby resztkom sił polskich się od nich oderwać, a następnie spróbować zorganizować obronę na planowanej rubieży opartej o rzeki od Stryju po Niemen. Czyli nastąpiłoby to do czego Niemcy nie dopuścili w 1939 (obrona na linii Wisły i Sanu).
A potem w tą rubież uderzyliby przegrupowani Sowieci.
Francuska doktryna zakładała wojnę z Niemcami na dwa fronty, a sama Francja do konfliktu zaczęła się przygotowywać od ok. 1936 (nowe wzory uzbrojenia). Nawet w 1939 planowali iż uda im się przeprowadzić skuteczną ofensywę przeciwko III Rzeszy o ile Polska dostatecznie długo będzie wiązać walką Wehrmacht (min. 15 dni od wejścia Francji do wojny... polscy przywódcy szacowali swe możliwości obrony na 4 miesiące).
Linia Maginota miała jedynie osłonić mobilizację sił. We Francji nie chciano powtórki sytuacji z 1870 czy chociażby 1918 gdy Rzesza mogła ruszyć na nich całą swą siłą, a raz osiągnęła dzięki temu wygraną. Dlatego potrzebny był silny sojusznik wschodni. RKKA stanowiła lepszą gwarancję powodzenia tego planu niż WP i stąd zabiegi dyplomatyczne.
Ja jeszcze przypomnę, że w 1939 RKKA dało radę wygrać z Japończykami nad Chałchin-goł. Nawet Finlandia, będąca kompromitacją, pokazała światu jedno - Sowieci mogą stracić 300 tysięcy ludzi, 2 tysiące czołgów, tysiąc samolotów i takie straty dalej nie są w stanie ich złamać.
