Strategie

Relacja z wczorajszych rozgrywek na stronie http://strategie23pal.blogspot.com/2015 ... zinie.html
Graliśmy wczoraj w Normandię TiSu, Jezioro Pejpus z VV i w Bitwy Westeros. Można powiedzieć, że pojawiło się 7 osób (5 graczy plus żona i syn jednego z graczy, trzeba by go wliczyć jako 6 gracz, bo grał w BW .

Kolejne rozgrywki w gry wojenne w Będzinie już w najbliższą sobotę, gdyby ktoś był chętny...

Relacja z wczorajszych rozgrywek: http://strategie23pal.blogspot.com/2015 ... rniku.html

Rozegraliśmy wczoraj z Michałem w Będzinie bitwę pod Bouvines 1214 w systemie "Na ostrze miecza". Polecam bardzo fajny opis naszego starcia napisany przez Michała wraz ze zdjęciami: http://strategie23pal.blogspot.com/2015 ... -1214.html

Kolejne spotkanie w grudniu.

Ta sama bitwa jest przedstwiona w innej grze z tego systemu, która wyszła całkiem niedawno. Taki lifting.

Relacja wraz ze zdjęciami z mojej wczorajszej rozgrywki z Saw11 w scenariusz Bull Run 1861 - Matthews Hill
http://strategie23pal.blogspot.com/2015 ... -hill.html

Kolejne spotkanie będzińskiej sekcji w styczniu 2016. Natomiast w okresie międzyświątecznym zapewne pojawię się w Dąbrowie Górniczej w muzeum Sztygarka, jak tylko krajarek zorganizuje jakieś spotkania z grami.

Szanowni Koledzy z Bliskiego Zachodu - zadałem właśnie pytanie na wątku "Granie w Krakowie" a propos możliwości rozgrywek w okresie kwietniowo-majowym, oczywiście propozycja dotyczy także i Was

Kilka słów i zdjęć z wczorajszego spotkania sekcji gier, polecam relacje z rozgrywki w Wojny Napoleońskie.
http://strategie23pal.blogspot.com/2016 ... -gier.html

Jeśli chodzi o kilkakrotne atakowanie tego samego oddziału wskutek aktywacji to mam takie samo zdanie jak Sebastian, i to właśnie najczęściej jest problem z aktywacjami. No i ja czas kiedy przeciwnik się rusza zawsze wykorzystywałem do obmyślania własnych ruchów

Co do opisu rozgrywki w "Wojny napoleońskie", to cesarz Napoleon zawsze starał się rozbić najsilniejsze ugrupowanie przeciwnika tak, że o tyle koledze Robertowi E. Lee dobrze wyszło. Natomiast to, że artyleria błąkała mu się bez celu po tyłach wymaga surowej nagany

Dokładniejszy opis rozgrywki zamieściłem w wątku poświęconym grze "Hannibal. RvC". Gra jest niewątpliwie bardzo ciekawa. Dużo może zależeć od kart - co ma swoje plusy i minusy. Plusy bo każda rozgrywka jest przez to inna, minusy bo niestety rozdane karty mocno decydują o posunięciach.

Ostatnie spotkanie w Będzinie w tym sezonie w sobotę 25 czerwca, jak zwykle od 8mej.

Dzisiaj niespodziewanie wyskoczył mi wolny wieczór i umówiłem się z Cadrachem na granie na mieście w Katowicach (koło dworca/Galerii Katowickiej) ok 20:00. Oboje planujemy poznać The Napoleonic Wars (GMT), ale w dwóch zagramy raczej w jakąś heksówkę niż TNW. Gdyby jednak znalazł się jeszcze jeden chętny to z przyjemnością zagramy w TNW (dysponujemy II edycją gry).

Wiem, że tylko dziwnym zbiegiem okoliczności mógłby się ktoś zdecydować na granie w ciągu paru godzin, niemniej jednak gdyby ktoś z okolic chciał zagrać to niech pisze priv.

Miejsce do grania: sklep Mgła.pl (darmowo). Dzisiaj czynne do 24:00/01:00.

Pozdrawiam

Wspomnę o tym spotkaniu, bo było dla mnie pouczające. Mieliśmy grać we France 40 (na pewno byśmy nie skończyli a mnie już na sam widok mrowia żetonów zrobiło się słabo), ale całe szczęście pojawił się przypadkowo trzeci gracz i stanęło na The Napoleonic Wars. Było to dla mnie zapoznanie się z grą i wrażenia mam całkiem niezłe, mimo że gra szła bardzo powoli (tylko jedna osoba znała zasady).

W czasie gry wynikła rozmowa z trzecim graczem, tym przypadkowym, który do nas dołączył, o tym, dlaczego gry historyczne są tak skomplikowane. Dyskusja to może zbyt duże słowo, bo każdy z nas od razu okopał się na swojej pozycji. Nasz współgracz oceniał gry wyłącznie pod kątem mechaniki i nawet nie rozumiał, że jest jakieś inne podejście, dlatego w ogóle nie znajdował usprawiedliwienia dla grania w tak skomplikowane i czasochłonne gry, jak np. Francja czy Wojny. Odejmując czynnik "historyczności" rzeczywiście kryteria stają się łatwe do nakreślenia - liczy się prostota zasad i głębia gry.
Po raz kolejny ktoś dał mi do myślenia, dlaczego ciągle gram w gry, które w sumie grami spełniającymi te kryteria nie są, czyli nie są udanymi grami, a za tymi udanymi z kolei coraz mniej przepadam.

Nie wszystkie rozwiązania w grach wojennych są optymalne i niektóre dają niestety argumenty do takich ocen. W Napoleonic Wars trochę się tego znajdzie. Natomiast po prostu ludzie o podejściu euro, dla których jest to jedyny układ odniesienia, nie bardzo potrafią zrozumieć pewne rzeczy. Dla nich to jest tylko matematyczna optymalizacja jakichś zasobów, która w dobrej w ich rozumieniu grze polega na tym, że dokonuje się maksymalnie nielosowo.

Nie chciałbym być tu nadmiernie sarkastycznym, ale jeśli wybraliście NW i tylko jedna z trzech osób znała reguły to nie powinniście się chyba dziwić, że nowicjusz został po takiej rozgrywce zniechęcony i wyrażał krytyczne zdanie o grach wojennych. Co znaczy w przypadku NW, że rozgrywka szla powoli? - obawiam się pomyśleć, w Krakowie rozgrywka szła podobno w przyzwoitym tempie, kiedy jeden etap trwał dwie godziny. Oczywiście, nowych i trudnych tytułów warto i trzeba się uczyć, ale jeśli umawiam się z Kolegami na "rozkminianie" takowego, to nie nastawiam się na dużą radość z grania. Na pewno nie chciałbym taką edukacyjną partią nikogo do gry zachęcać, bo jeśli nie jest wielkim zapaleńcem, z pewnością uzyskam efekt przeciwny od zamierzonego.
W kwestii podniesionej przez Waszego Współgracza ja odpowiedziałbym, że ja wartość gry oceniam jako ułamek, w którego liczniku znajduje się ogólnie ujęta radość z rozgrywki, w mianowniku wysiłek w rozegranie gry włożony. Jeśli chodzi o mianownik, to Wasz Rozmówca ma 100% racji, prostota, przejrzystość, elegancja zasad to bardzo ważny wymiar gry i o wiele za często słyszę usprawiedliwianie nieudanych instrukcji tym, że "to przecież gra wojenna" (pewni wydawcy specjalizują się nawet w takiej apologii swoich bubli ). Spór może dotyczyć wartości w liczniku. Dla mnie jest ona raczej pomnażana przez czas trwania gry (jeśli gra jest przyjemna, to niekoniecznie chcę, żeby ta przyjemność się szybko skończyła), no i ważnym czynnikiem jest tutaj także "symulacyjność" gry, to jest poczucie, że gram w wojny napoleońskie a nie jakiekolwiek albo w ogóle w optymalne przesuwanie żetonów na planszy. To wymaga także wyobraźni. Przyjmuję oczywiście do świadomości istnienie ludzi, którzy w grze potrafią się skupiać tylko na matematycznych regułach, podobnie jak przyjmuję do świadomości istnienie ludzi, którzy w wypadku cielesnych przyjemności potrafią się skupiać jedynie na własnej fizjologii. Obu tym orientacjom serdecznie współczuję. No i pewnie gdybym zwyczajnie nie lubił Napoleona i wojen napoleońskich to wolałbym wybrać grę o innej tematyce, ale to już osobna historia.