Semper Fidelis (Wysoki Zamek & IPN)

[Islam Gerej III]

Oddaje to tor zaopatrzenia (który wyznacza punkty siły dla jednostek obu stron), który jest inny dla strony polskiej a inny dla ZURL. Ochotnicy i regularni polscy są trochę silniejsi, na co wpływ miała także dobra znajomość miasta.

[Leo]

Ja będę grał pojutrze z Bambough'em, to też sobie wyrobię zdanie. Na razie przeczytałem instrukcję i widzę kilka fajnych pomysłów w mechanice. Ale gra najpierw zwróciła moją uwagę piękną szatą graficzną.

Ciekawe czy są pomysły na kolejne gry w tym systemie?

[Leliwa]

Oddaje to tor zaopatrzenia (który wyznacza punkty siły dla jednostek obu stron), który jest inny dla strony polskiej a inny dla ZURL. Ochotnicy i regularni polscy są trochę silniejsi, na co wpływ miała także dobra znajomość miasta.

To prawda, ale fakt że ochotnicy polscy bronili praktycznie swoich domów, a drudzy próbowali zdobyć stolicę swego przyszłego swego państwa, której dobrze nie znali, powinien też wyraźniej wpływać na morale obu stron. Polakom łatwiej też było się pewnie przemieszczać po znajomym terenie.

[Trampon]

Parę pytań nasunęło mi się po przeczytaniu instrukcji ale jeszcze przed 1 rozgrywką

1) Przygotowanie rozgrywki - talia dowódców. Rozumiem że podany na karcie scenariusza pogrubionym drukiem dowódca jest odkryty na wierzchu talii (dla scenariusza 1 u Polaków będzie to więc Mączyński). A co z pozostałymi zakrytymi kartami dowódców wymienionych w scenariuszu (dla 1 - Levaus, Trześniowski, Abraham, Boruta) - tasujemy je, układamy zakryte i w efekcie kolejność losowa, czy też układamy je zakryte w kolejności podanej na karcie scenariusza?

2) Rozkaz Aprowizacja. Fragment z instrukcji - "Gracz może dobrać jeden lub więcej żetonów zaopatrzenia z zajętych przez siebie pól. Pierwsze dobranie kosztuje 1 punkt akcji (PA), kolejne 2 PA, trzecie i ostatnie - 3PA". Dalej w instrukcji jest obrazek 1 żetonu za 1PA, 2 żetonów za 2PA i 3 żetonów za 3PA.

Czy dobrze rozumiem że dobranie 1 żetonu kosztuje 1 PA, dobranie drugiego żetonu (a nie dwóch żetonów) kosztuje 2PA a trzeciego (a nie trzech) - 3PA. W efekcie dobranie 3 żetonów w trakcie 1 tury kosztowałoby 6 PA (a nie 3)?

3) Par 9.4 "Po starciu" - A) zajęcie pola i B) wprowadzenie (przydzielenie) strat. A w przykładzie starcia na stronach 21-22 wygląda to tak:
Punkt 5) opisuje wprowadzenie jednostek atakującego na pole będące przedmiotem starcia; punkt 6) opisuje rozdzielenie strat dla atakującego i "Na koniec atakujący przesuwa jeszcze jednostkę ze Szkoły na zajęte pole". Dlaczego tak? Czy nie powinien tego zrobić przed przydzieleniem strat?

4) I dalej z przykładu na str 22 - pkt 9 do 16 to starcie o Cytadelę. Atakujący atakował z pól sąsiednich - ze Szkoły Kadeckiej i z Parku Stryjskiego i przegrał starcie. W pkt 14 - rozbija jedną i rozprasza jedną jednostkę ze Szkoły Sienkiewicza ? Albo to błąd i chodziło o Szkołę Kadecką - albo można można przydzielać straty jednostkom nie uczestniczącym w starciu.

5) Kwestia Szturmu (strona 15, pierwszy akapit) - "Szturm (...) jest to również jedyny sposób aby przeprowadzić starcie na polu okupowanym. Gracz który chce walczyć o pole okupowane musi wydać rozkaz szturmu wszystkim chcącym uczestniczyć jednostkom (zarówno tym na polu jak i atakującym z pól sąsiednich". A z drugiej strony - wcześniej przy opisie rozkazu Ruch mamy - "Po wkroczeniu na pole zajęte przez przeciwnika lub okupowane należy zakończyć ruch (...) należy jednostki ustawić na granicy tego pola. Pozwoli to podczas starcia przypomnieć z której strony prowadzony był atak. W fazie starcia należy rozegrać na tym polu starcie (...)"

No więc:
- czy Szturm jest jedynym sposobem na zaatakowanie okupowanego pola, czy tez można okupowane pole zaatakować zwyczajnie - ruch i rozstrzygnięcie w fazie starcia?

- czy przy szturmie obowiązują te same ograniczenia co przy ruchu (maksymalnie o 3 pola za 1PA przy ruchu i 2PA przy szturmie, poruszanie się tą samą drogą)?

- czy Szturm można przeprowadzić na pole zajęte (nie okupowane) - zakładam że tak ale praktycznie cały akapit dot. szturmu ma odniesienia tylko do pól okupowanych

- kwestia "musi" i pól sąsiednich. Czy jeśli na polu sąsiednim do okupowanego (i szturmowanego) mamy nasze jednostki - to musimy ich użyć do szturmu (wydając dodatkowe 2PA za każde pole sąsiednie) czy tylko możemy?

To chyba wszystko na razie

[Islam Gerej III]

Wyjaśniam:

1. Pozostali dowódcy układani są losowo (tasujemy talię)
2. Wszystko się zgadza - dobranie jednego żetonu wymaga 1 PA, dwóch łącznie 3 PA a trzech 6 PA.
3. Zostało to tak rozpisane aby zaakcentować ważną zasadę, która głosi, że gracz atakujący ma obowiązek wprowadzić na zajęte pole przynajmniej po jednej jednostce z każdego pola, z którego atakował. Doświadczeni gracze robią to już w odpowiadającej im kolejności, ale aby się nie pomylić warto najpierw przesunąć te jednostki obowiązkowe, potem rozdzielić straty (jeśli się da, to nie mogą to być jednostki zajmujące pole) a na koniec dokonać pozostałych przesunięć (jeśli jest taka wola gracza).
4. Błąd okrutny - oczywiście chodziło o Kadecką!

5.

No więc:
- czy Szturm jest jedynym sposobem na zaatakowanie okupowanego pola, czy tez można okupowane pole zaatakować zwyczajnie - ruch i rozstrzygnięcie w fazie starcia?

Można wykonując zwykły ruch, ale - jak głosi instrukcja - wymaga to zapłacenia wyjątkowo 2 PA. Więc (dla uproszczenia zasad) wychodzi na to samo a różnica polega jedynie na momencie rozstrzygania tego starcia (w fazie rozkazów lub starcia).

- czy przy szturmie obowiązują te same ograniczenia co przy ruchu (maksymalnie o 3 pola za 1PA przy ruchu i 2PA przy szturmie, poruszanie się tą samą drogą)?

Tak, dokładnie te same.

czy Szturm można przeprowadzić na pole zajęte (nie okupowane) - zakładam że tak ale praktycznie cały akapit dot. szturmu ma odniesienia tylko do pól okupowanych

- kwestia "musi" i pól sąsiednich. Czy jeśli na polu sąsiednim do okupowanego (i szturmowanego) mamy nasze jednostki - to musimy ich użyć do szturmu (wydając dodatkowe 2PA za każde pole sąsiednie) czy tylko możemy

Tak, można również na pole zajęte.
Oczywiście, nie musimy wzywać jednostek z pól sąsiednich. To nasza decyzja.

Pozdrawiam

[Leviathan]

Semper Fidelis trafiło już do rąk graczy i do naszej wojennej redakcji w Wojennik TV. Przenieśliśmy się więc na wschód i obejrzeliśmy zawartość pudła!

Wojennik TV # 49: Semper Fidelis: Bitwa o Lwów 1918-1919

Jeżeli ktoś z Was nie miał jeszcze okazji obejrzeć komponentów tej gry z bliska, to serdecznie zapraszam do wspólnej wędrówki

[Leo]

Wreszcie zagrałem. Bambrough i ja wzięliśmy na warsztat scenariusz "Odsiecz". Zagraliśmy dwa razy, za każdym razem zagrałem Ukraińcami i poniosłem dwie klęski. Mimo wszystko gra mi się bardzo podoba. Wcześniej miałem okazję podziwiać tylko szatę graficzną, wczoraj podziwiałem również eleganckie mechanizmy i pomysły autora na oddanie specyfiki zmagań o Lwów. Były też wielkie dylematy taktyczne i dużo kombinowania. Już się nie mogę doczekać kolejnej rozgrywki.

A teraz trochę dziegciu to tej beczki miodu:
1. Zacznę od drobiazgu - w instrukcji na s.6 w opisie kart bitwy jest błąd - powinno być "wartość dodatkowych punktów bitwy". A nie "siły".
2. Co do planszy - rozumiem, że granicami pomiędzy polami wsi są lasy. Czy obszary z lasami są osobnymi polami, które uwzględnia się przy ruchu? Na logikę tak powinno być, w końcu przedzieranie się wojska przez las nie jest zbyt łatwe i szybkie.
3. Jak rozumieć kartę "Wilki"? Oddział może się "teleportować" w dowolne miejsce na planszy?
4. No i wreszcie Piotrek i ja mamy spore obawy co do balansu scenariuszy. Naprawdę nie wiem co musi się wydarzyć, aby Ukrainiec wygrał scenariusz nr 3 (no chyba, że liczymy na fartowny dobór kart, ale chyba nie o to powinno chodzić). Piotr ma podobne wątpliwości co do Polaków w scenariuszach 1 i 2. Może jeszcze nie odkryliśmy wszystkich patentów, może gramy źle, ale wątpliwości się nasuwają...

[Islam Gerej III]

Ciesze się niezmiernie!

Znów służę odpowiedziami:

1. Niestety jest kilka takich drobnych bugów. Ten oraz błąd przy opisie posiłków w scenariuszu nr 4 w instrukcji jest najważniejszy. Na szczęście na karcie scenariusza jest poprawny zapis (a na str. 2 instrukcji przeczytamy, że zapisy na kartach maja pierwszeństwo:P). Niedługo wypuszczę FAQ i drobną erratę.

2. Nie. Nie ma pól pośrednik. Ruch pomiędzy Rzęsną Polską a np. Zimną Woda to ruch o 1 pole. Akurat podobny przykład jest rozpisany przy rozkazach w instrukcji.

3. Dokładnie tak. Lotna, niewielka grupa świetnie znająca teren. Hop siup i już są na tyłach "Ukrów".

4. Rozumiem obawy, żaden scenariusz nie gwarantuje 50:50 równych szans. Niemniej w 1 i 2 zwyciężają także Polacy a w 3 zdarzało mi się przegrać rodakami i to z początkującymi testerami. W obu wypadkach kluczowe jest...podważenie pewności siebie przeciwnika. Działa

[Bambrough]

Jak zwykle grało mi się niezwykle przyjemnie w SF. System jest bardzo fajny i przystępny. Po jednej rozgrywce nie powinno być problemu ze swobodnym graniem. Przy okazji piątkowych rozgrywek udało się nam przetestować parę ciekawych patentów. Poprzez zagrywanie w różnej konfiguracji: kart, znaczników zaopatrzenia i punktów aktywacji mamy w grze naprawdę spory wachlarz możliwości. "Wybierać znaczy rezygnować" jak mawia bukmacherskie powiedzenie, chyba będzie tu adekwatne. Mimo wszystko po kilku rozgrywkach widać wpływ efektu losowości. Bardzo ważne jest jakimi kartami i znacznikami zaopatrzenia dysponujemy.

Co do balansu to mam wrażenie, że gra preferuje działania ofensywne. Nie dość, że zdobywamy teren, niszczymy wrogie siły to wpędzamy przeciwnika w poważne tarapaty. Po jakimś czasie widać narastający efekt kuli śniegowej. Rozbijając oddziały przeciwnika i odbierając mu strategiczne obszary zbijamy jego morale i zaopatrzenie co w konsekwencji niweluje siłę pozostałych jednostek i podnosi znacząco koszty mobilizacji rozbitych sił. Aby to odrobić gracz musi zmarnować sporo punktów akcji i znaczników zaopatrzenia, których brakuje mu w dalszej perspektywie na poczynania na mapie. W naszym pierwszym podejściu do scenariusza Odsiecz, Polacy nie mieli szczególnie ciekawych kart oraz znaczników zaopatrzenia, a mimo to dociskali Ukraińców taką właśnie metodą. W drugim z kolei podejściu zaznaczył się efekt losowości. Polacy dostali bardzo ciekawe karty i znaczniki zaopatrzenia, co bardzo wzmocniło ich zdolności ofensywne i praktycznie przesądziło los oddziałów ZURL. Po 3 rundzie sytuacja ich była na tyle zła, że dalsza walka wydawała się bezcelowa.

Warta odnotowania jest metoda kostkowa, jaką wprowadził Leszek do zliczania pozostały do wydania punktów akcji.

[Leo]

Oj tak, tak. Bambough ma rację.
Całkowicie losowy dobór kart, to jak na ten moment największa słabość tej gry. Może rozłożyć rozgrywkę już w zasadzie na początku.
Myślę, że dobrym rozwiązaniem byłaby możliwość dobrania na początku np. dwóch wybranych kart (+trzech losowanych) przez stronę wyraźnie słabszą w danym scenariuszu.

Mam jeszcze jedno trudne pytanie do autora. Poproszę o jakieś narracyjne/historyczne/grywalnościowe uzasadnienie tego, że obszary z lasem nie mają wpływu na ruch.

[Islam Gerej III]

Testowaliśmy przez jakiś czas zasadę doboru na początku gry 7 kart i odrzucania 3 niepotrzebnych. Nam czy testerom nie sprawiało to kłopotu, ale znacznie podwyższało próg wejścia nowym graczom, którzy nie tylko nie znali jeszcze kart, ale w ogóle nie czuli znaczenia ich działań dla całej mechaniki. Więc z naszej perspektywy utrudniało to grę. Oczywiście, dla doświadczonych graczy to się sprawdzi, więc nic nie stoi na przeszkodzie, by włączyć to jako home rules

Co do balansu, to sprawdzi się także w scenariuszu 1 i 2 dać ZURL 3 karty na początek, a Polakom 5. Podobnie w scenariuszu nr 3 odwrócić proporcję na korzyść ZURL. Nas to do końca nie zadowalało, ale próbowaliśmy i takich wariantów.

Natomiast kwestia lasów między wsiami. W prototypie, który ogrywaliśmy miesiącami (a który sobie sam zrobiłem po amatorsku) wszystkie wsie tworzyły okrąg wokół miasta, bezpośrednio stykając się jedna do drugiej. Jednostki wychodząc z jednej wsi od razu wchodziły do drugiej. Nasz ilustrator zdecydował się jednak wyrysować jakieś estetyczne dodatki między nimi (lasy, pola). Mechanicznie jednak nic się nie zmieniło i zależy nam na tym, by łącznie wokół Lwowa było 8 pól. Taka liczba idealnie nam się sprawdza przy manewrach po liniach zewnętrznych.

Pozdrawiam serdecznie
ŁW

[Leo]

No dobrze, przy lasach nie będę się upierał

Co do kart - pomysł 7 i odrzucenie 3 nie rozwiązuje problemu balansu. Obaj gracze sobie wybierają najbardziej optymalny zestaw i nadal silny jest silny, a słaby jest słaby.
Pomysł 5 i 3 jest lepszy, choć oczywiście nadal może to być 5 słabych kart i 3 silne. I wtedy kicha.

Ja generalnie jestem wrogiem nieuzasadnionej i zbytniej losowości. Im więcej zależy do decyzji gracza, tym większa satysfakcja z gry - tu myślę, że się zgodzimy. W SF jest element losu głównie w kartach bitwy, trochę w zaopatrzeniu i to jest fajne. A przy kartach wydarzeń jakiś element kontroli gracza nad tą talią na pewno by nie zaszkodził.

[Leo]

Powtórzę pytanie do Autora, bo chyba gdzieś zaginęło "między słowami":

Czy są jeszcze plany na inną grę w tym systemie?

[Islam Gerej III]

Chciałbym bardzo. Tematy walk miejskich są mi bliskie, czuję potencjał w tym systemie, wiem, że można go jeszcze ulepszyć, usprawnić i zmodyfikować pod konkretne starcie. Jest kilka tematów, które się świetnie nadadzą. Może w przyszłości jakiś projekt anglojęzyczny? Nie wykluczam. Myślałem przede wszystkim o Kijowie 1918/1919 i zrobieniu pakietu dwóch gier o miastach ważnych dla Polaków, Ukraińców i Rosjan.

[Leliwa]

Chciałbym bardzo. Tematy walk miejskich są mi bliskie, czuję potencjał w tym systemie, wiem, że można go jeszcze ulepszyć, usprawnić i zmodyfikować pod konkretne starcie. Jest kilka tematów, które się świetnie nadadzą. Może w przyszłości jakiś projekt anglojęzyczny? Nie wykluczam. Myślałem przede wszystkim o Kijowie 1918/1919 i zrobieniu pakietu dwóch gier o miastach ważnych dla Polaków, Ukraińców i Rosjan.

To jeszcze Grodno zostaje. Tylko tam było nie za długo, bo przewaga potężna. O Budapeszcie zarówno w 1944-45 jak i w 1956 są gry.