Dziwne zdarzenia z historii IDF

[Andy]

Ja tam IDF cenię z innego powodu

Kolejny dowód na to, że antysemita=idiota!

[kadrinazi]

Ozy, jesteś wielki, dzięki za zdjęcia

[ozy]

Ozy, jesteś wielki, dzięki za zdjęcia

kadrinazi, obadaj http://militaryphotos.net/forums/showthread.php?t=5267 tylko 400 stron wątku z fotkami kobiet z różnych armii świata. Żydówki niepodzielnie tam królują

pozdr

[slowik]

To zdjecie z lodem to chyba reklamowka

Niestety nie mam zdjec ale u nas w koszarach tez jest kilka fajnych pani, niestety nie mamy dojscia do ich lazienek

[kadrinazi]

Fragment pisanej przeze mnie pracy o IDF

28 maja 1948 roku prowizoryczny rząd Medinat Israel – Państwa Izrael, wydał zarządzenie o utworzeniu Zahal-Zva Ha-Hagana Le-Yisrael – Izraelskich Sił Obronnych, zwanych Zahal (ang. forma Tzahal) lub IDF (od angielskiego skrótu Israel Defence Force). Izraelskie siły zbrojne oparte zostały o formacje Haganah (paramilitarna tajna organizacja obrony Żydów w Palestynie) i dwóch ugrupowań, które przeszły do historii jako prekursorzy terroryzmu – Irgun i Lehi (znana lepiej jako Gang Sterna). IDF przejęło od swych poprzedniczek obowiązek obrony młodego bliskowschodniego państwa, które toczyło walkę o swojej istnienie z koalicją państw arabskich. Większość sił Tzahalu stanowiły jednostki piechoty, sformowano jednak brygadę pancerną, oznaczoną numerem 8.
Określenie „pancerna” musi być przez nas potraktowane z dużą ostrożnością – z dwóch batalionów tworzących tą formację tylko jeden był wyposażony w czołgi. 82 batalion pancerny, pierwsza izraelska formacja pancerna, składał się z kompanii francuskich lekkich Hotchkissów (obsługiwanych przez rosyjskich Żydów, słabo znających jidysz) i kompanii „anglojęzycznej”, obsługiwanej przez ochotników brytyjskich i Burów, a składającej się z dwóch czołgów Cromwell i jednego Shermana. To że jednostka działała i dała podwaliny pod osławiony Izraelski Korpus Pancerny, zawdzięczać należy pułkownikowi Izaakowi Sadehowi, pierwszemu z wielu słynnych izraelskich dowódców sił pancernych. Ten polski Żyd, zasłużony w trakcie służby w jednostkach Haganah, potrafił połączyć elementy 8 Brygady w sprawnie działającą jednostkę. To jego sprawne dowodzenie (i znajomość wszystkich języków którymi posługiwali się podwładni) miało duży wpływ na sukcesy brygady w ataku na lotnisko Lydda czy podczas zdobycie egipskiego fortu „Potwór’ pod Iraq Suweidan. Minister Obrony Izraela, Dawid Ben Gurion, postanowił utworzyć kolejną jednostkę pancerną. Została nią 7 Brygada, sformowana w oparciu o imigrantów przybywających z brytyjskich obozów przejściowych na Cyprze. Nie znali oni zupełnie kraju o który przyszło im walczyć, pochodzili też z różnych krajów europejskich więc często mieli problemy w komunikacji wewnątrz jednostki. Bolączką IDF w tym okresie było też uzbrojenie. Brygada, mimo że z nazwy Pancerna, została wyposażona w Halftracki i samochody pancerne. Nim nowi żołnierze mogli zaznajomić się ze sprzętem i przećwiczyć działania jako regularna jednostka, zostali rzuceni do walki.
W toku jednej z najgorzej przeprowadzonych w historii izraelskich akcji militarnych, 7 Brygada, wsparta pododdziałami Brygady Alexandroni, uderzyła na posterunek policyjny w Latrun. Ta strategicznie ważna pozycja, kontrolująca drogę łączącą Tel-Aviv z Jerozolimą, obsadzona była przez elitarny Legion Arabski, transjordańską formację regularną, świetnie wyszkoloną i wyposażona przez Brytyjczyków. 25 maja 1948 roku (czyli 3 dni przed utworzeniem IDF) atak 7 Brygady, źle skoordynowany i przeprowadzony przez niewyszkolonych żołnierzy, załamał się po stoczeniu ciężkich walk. Młodzi Izraelczycy, z których wielu przeżyło tragedię Holocaustu, zostali zdziesiątkowani przez arabskich weteranów. 7 Brygada poniosła bardzo wysokie straty (ok. 400 zabitych) i nie wykonała powierzonego jej zadania.
Wysokie straty wstrząsnęły morale jednostki i Ben Gurion postanowił zmienić dowódcę Brygady, licząc że zreorganizuje on formację i przywróci jej wartość bojową. Jego wybór padł na podpułkownika Bena Dunkelmana, który podczas II wojny walczył w armii kanadyjskiej. Wybór okazał się strzałem w dziesiątkę – Dunkelman potrafił w krótkim czasie zmienić nastawienie podwładnych i natchnąć ich nowym duchem. Nie dano mu jednak dużo czasu na szkolenie – brygada była potrzebna na froncie. Hativa Sheva została przerzucona do Galilei, gdzie wreszcie mogła wykazać swą zdolność bojową. Dzięki doskonałemu rozpoznaniu (zmotoryzowane patrole wyprzedzające główne siły) udało się 7 Brygadzie zdobyć Nazaret, obchodząc arabskie linie obronne i atakując je od tyłu. Oczyszczono drogę łączącą Safed z kibucem Sassa na granicy z Libanem, przesuwając front nad rzekę Latani.
Działania obydwu izraelskich formacji pancernych – 7 i 8 Brygady – pokazały wielkie możliwości użycia tego rodzaju wojsk na Bliskim Wschodzie. Dowódcy IDF w tym czasie wywodzili się jednak z piechoty i nie potrafili docenić roli czołgów. 8 Brygada została po zakończeniu wojny rozwiązana, jej 82 batalion wszedł w skład 7 brygady, która została jedyną regularną izraelską jednostką pancerną. Utworzono Szkołę Wojsk Pancernych, która miała szkolić pancerniaków na potrzeby IDF. Wysyłano także oficerów na szkolenia zagraniczne (zwłaszcza do Francji) gdzie mogli poznać nowoczesne taktyki używania broni pancernej. Zdawało się jednak, że Korpus Pancerny stanie się tylko mało znaczącym elementem IDF.
Rok 1952 przyniósł pozytywne zmiany, dzięki którym działania 7 Brygady wpłynęły na zmianę sposobu myślenia Sztabu Generalnego. Podczas manewrów na pustyni Negev, podpułkownik Uri Ben-Ari z 7 brygady poprowadził mieszaną formację Shermanów i zmotoryzowanej piechoty na flankę ćwiczącej brygady piechoty, zmuszając ją do panicznej ucieczki. Akcja Ben-Ariego mogła nie spodobać się konserwatywnie myślącym generałom, ale manewry obserwował też premier Ben Gurion, którego zachwyciły możliwości pancernego uderzenia. Ben-Ari został dowódcą 7 Brygady, przeznaczono także fundusze na zakup nowego sprzętu. We Francji kupiono lekkie czołgi AMX-13, a także Shermany, które przezbrojono we francuskiei działo 75 milimetrów, tworząc M50 Supersherman, modyfikację ukochaną przez izraelskich czołgistów. Już w 1956 roku czołgiści 7 Brygady mieli okazję zastosować w praktyce metody pułkownika Ben-Ariego i sprawdzić nowy sprzęt.

[Raleen]

Jak by co i jeśli nie będziesz miał nic przeciwko Gonzo mógłby wrzucic na stronę tekst, byle tylko stanowiło to jakąś całosc

[kadrinazi]

Niestety tekst będzie szedl do druku jak się uporam ze zdjęciami (ukradziono mi komputer z całością materiałów i musiałem zacząć od nowa) i nie może być w całości wcześniej publikowany.

[Raleen]

Jasne, choc ja też w całości nie zamierzałem, ale niech zostanie na razie tutaj, może to i lepiej.

[kadrinazi]

Krótka lista sprzetu uzywanego w Korpusie Pancernym IDF, (sukcesywnie będzie uzupełniana o nowe informacje)

NAZWA ORYGINALNA/NAZWA W IDF (TŁUMACZENIE)
1. M4A3E8 SHERMAN
M50/51 SUPER SHERMAN
2. CENTURION
SHO’T (Nietoperz)
3. M48A2/A2Cs/A4
MAGACH
4. M60/M60A1
MAGACH 6/7
5. AMX 13
6. MERKAVA I-IV
(Rydwan)
7. T-54
TIRAN 4
8. T-55
TIRAN 5
9. T-62
TIRAN 6
10. M 113
ZELDA
11. M3 HALFTRACK
12. M107
13. M109
14. Moździerz 160 mm na podwoziu Shermana
SOLTAM
15. ACHZERIT (ciężki wóz bojowy na podwoziu T-55)
16. PUMA (ciężki wóz saperski na podwoziu Centuriona)
17. NAGMASHOT (cieżki wóz bojowy)
18. NAGMACHON (na podwoziu Centuriona i M48)
19. NAKPADON (na podwoziu Centuriona)

[Darth Stalin]

Niestety tekst będzie szedl do druku jak się uporam ze zdjęciami (ukradziono mi komputer z całością materiałów i musiałem zacząć od nowa) i nie może być w całości wcześniej publikowany.

Kto ma wydać, kiedy i za ile?

[kadrinazi]

Nie powiem bo jeszcze zapeszę zresztą Kidon czuwa