Chcecie mięska? Oto mięsko
Zapraszam do lektury
* * * ROK 1656 * * *
Czyli historya wojny szwedzką ręką spisana, i ku nauce i pamięci młodzieży publicznie tu okazana.
ZIMA:
1. Czarniecki z 2 tys. pancernych robi rajd przez woj. Sandomierskie i wraca się do Lublina, Sandomierzanie owacyjnie witają wojska polskie, więc Król planuje ofensywę.
2. Koniecpolski z Ostrołęki rusza do Lublina, prowadząc 5 tys. elitarnej jazdy.
3. Douglas zbiera szwedzką jazdę z poznańskiego i maszeruje na Toruń, osłaniać wojska oblegające twierdze Pomorza.
4. K.Gustaw z Łęczycy z 10tys. kawalerii rusza w forsownym marszu na Kraków! Po drodze zostawia garść dragonów do oblężenia Częstochowy.
5. Wittenberg z Warszawy z 4 tys. mieszanego wojska maszeruje na Toruń, łączy się z Douglasem.
6. Stenbock i 8 tys. piechoty oblega Malbork. Mimo licznej artylerii twierdza nie pada, za to szwedzkie wojska kompletnie ogałacają okolice.
7. Lanckoroński, którego Lord planował rzucić na Kraków spóźnił się z ruchem, rusza do Nowego Sącza, wyzwalając po drodze woj. Krakowskie.
8. J.Kazimierz ze Lwowa z 11 tys. Polaków zbiera pospolite ruszenie woj. Ruskiego i kończy ruch w Łańcucie.
9. Pałubiński z Brześcia przyprowadza 2 tys. Litwinów Czarnieckiemu.
Malbork ciężko furażuje ale się trzyma, Częstochowa padła!
Agresywny ruch K.Gustawa skutecznie zakłócił koncentrację Polaków, którzy zamiast koncentrować się w Małopolsce musieli czynić to w Lublinie i na Rusi.
WIOSNA:
Szwedzi NIE oddają Wielkopolski Brandenburgii.
1. Adolf Johann (brat K.Gustawa) z Krakowa jedzie do Częstochowy, zabiera zwycięskich dragonów i maszeruje pod Ujście.
2. Wittenberg z Torunia z 3 tys. piechoty idzie blokować Gdańsk.
3. Sapiecha z Brześcia (posiłki z Litwy) szybkim marszem dopada Szwedzki garnizon w Sandomierzu i go blokuje.
4. K.Gustaw wycofuje się z Krakowa do Gniezna - zagrożony 30 tys. armią Koronną na Rusi.
5. Lanckoroński z 1tys. lekkiej jazdy wyzwala opuszczoną Małopolskę i maskuje Kraków.
6. J.Kazimierz rozpoczyna polską ofensywę - 11tys. słabszego/wolniejszego wojska zostawia z Lubomirskim w Warszawie, a sam z 11.tys jazdy atakuje Douglasa w Toruniu, tracąc 1 tys. żołnierzy rozbija 4tys. Szwedów!
7. Czarniecki z Lublina maszeruje do Lwowa, zebrać formowane posiłki.
8. Szwedzka flota zaczyna blokować Gdańsk. Holandia zaczyna myśleć o wojnie ze Szwecją.
9. Pobity Douglas maszeruje przez Wielkopolskę i przyprowadza Królowi do Gniezna 5 tys. wojska.
Z głodu pada Warszawa, Kraków, Sandomierz, Malbork dalej się trzyma!
Ofensywa polska okazała się być bardzo skuteczna, odbite zostało Mazowsze i Małopolska, a piorunujący rajd Króla na Toruń, że tak powiem, albo lepiej nie będę przeklinał... No i ten uparty Malbork...
LATO:
Brandenburgia przystępuje do Wojny.
1. Czarniecki z Lwowa z 4 tys idzie do Warszawy, tam przyłancza się do niego Lubomirski, i razem, z 10 tys. jazdy atakują Malbork! Kompletna katastrofa, Stenbock ratuje artylerię, spławiając ją w dół do Wittenberga blokującego gdańsk, ale reszta szwedzkiego wojska zostaje zniszczona. Malbork odblokowany. A może jednak przeklnę?
2. Lanckoroński z Krakowa z 5 tys. maszeruje przez Warszawę na Tykocin, zabierając ze sobą 6 tys. pospolitego ruszenia pod Koniecpolskim, pozostawionego tam przez Lubomirskiego.
3. F.Wilhelm z 10 tys. pruskiego wojska atakuje polskie ugrupowanie pod Tykocinem, ale Lanckoroński sprawnie przeprowadza odwrót i nie dochodzi do bitwy. Jakoś w tym momencie myślałem że bedzie totalna wtopa...
4. K.Gustaw przekracza Wisłe i atakuje J.Kazimierza w Toruniu. Mimo przewagi w bitwie 3:2 Polacy uchodzą (do Nowego Dworu) z niewiele większymi od Szwedów stratami, głównie w najszybciej 'pękającym' pospolitym ruszeniu. Tylko tysiąc pancernych wybiłem. Co za dramat...
5. Stenbock zbiera pozostawione przez Króla oddziały jazdy i rusza na Kraków. Obecni w szwedzkich szeregach dragoni pozwolą zdobyć miasto.
6. Adolf Johanson z 18 tys. świerzego wojska ze Szczecina maszeruje przez Gdańsk na Malbork, Czarniecki sprawnie się wycofuje, Weyhert ponownie zamyka się w twierdzy. Przynajmniej odbudowałem front i osłoniłem Gdańsk...
7. J.Kazimierz, nie wiem w sumie czemu, pozostał w Nowym Dworze. Ogołocona okolica dała się polskiej armii we znaki i z szeregów ubyło 2 tys wojska.
8. Chyba już wiem czemu Król stał w Nowym Dworze - zdaje się że to miejsce nowej polskiej koncentracji - do króla dołancza się Sapiecha z 4 tys. wojska, maszerując z Sandomierza.
Dalsze sukcesy Korony i Litwy - duża bitwa na którą liczyłem okazała się remisem, pozostałe polskie wojska sprawnie wycofały się 'spod bicia'. Oczywiście Malbork się obronił kolejny raz... Ale Lord popełnił poważny błąd - mimo wejścia Szwedów do Krakowa przesunął Sapiechę do Króla i otworzył mi drogę do...
JESIEŃ:
1. K.Gustaw z Torunia atakuje J.Kazimierza w Nowym Dworze. 13. tys wojska miało zgnieść Polaków, ale na pomoc Królowi zdążył przybyć Czarniecki. Stosunek z 1:1 (a wiadomo - jakość i dowodzenie po mojej stronie) zmienił się na 3:2 na rzecz Polaków. Klęska... Cofam się do Torunia, tracąc 1/3 armii.
2. J.Kazimierz, pewny swej zwycięskiej armii atakuje Elektora w Tykocinie. Olbrzymia (33 tys) polska armia ponosi znaczne straty w furażu. Kolejny raz bitwa ze stosunkiem 3:2 dla Polaków, Elektor dostaje lanie i cofa się do Prus, ale bitewne straty polskie w połączeniu z tymi marszowymi prawie dorównują stratom pruskim.
3. Czarniecki z małym korpusem rusza na Łęczycę, odcinając Stenbocka od zaopatrzenia z Wielkopolski.
4. Stenbock z Krakowa maszeruje na Lwów! Niezniszczony kraj pozwolił wyżywić amię mimo braku łączności z tyłami.
5. Adolf Johanson, korzystając z odejścia króla spod Nowego Dworu, maszeruje na Warszawę i oblega miasto!
6. F.Wilhelm zbiera swoje zbite wojska i dołancza się do królewskiego brata w Warszawie.
Tykocin wytrzymał polskie oblężenie, a wycieczka obrońców zadała Polakom liczne straty.
Warszawa zdobyta!
Lwów skapitulował, Szwedzi nie rpzyjeli wykupu i zastraszeni mieszczanie otworzyli bramy miasta!
Kraków, Lwów i Warszawa w Szwedzkich rękach! Huraaaaa! Niech żyją Karol Gustaw i Fryderyk Wilhelm!
szwedzki namiestnik Rusi
Graf v.Ozon
Lwów, 1657 r.
* * *
Gra była bardzo emocjonująca, o mało co a polska ofensywa nie sięgnęła by Gdańska, Lord miał właściwie zwycięstwo w kieszeni. Wystarczyło pozostawić Króla w rejonie Warszawy i ruszyć na Kraków, Stenbock miał tylko 8 tys. wojska, bijąc tego Polacy zabezpieczyli by Lwów i przywrócili swoje panowanie w Małopolsce. Voldemort uległ chyba czarowi zwycięstw w polu, odnosząc zarazem strategiczną klęskę.
Dla mnie nauczka - trzeba walczyć do końca i nie marudzić