Bitwa jest w toku. Graliśmy w ostatnią sobotę i wczoraj we wtorek wieczorem, będziemy kontynuować w następny weekend zapewne.
Jak dotychczas główne boje stoczyła kawaleria, która jako szybsza najprędzej była w stanie dotrzeć do linii przeciwnika. A że spora część dowódców młodszych wiekiem i niecierpliwych, by nie powiedzieć wręcz zapalczywych, to i chcieli sobie poszarżować, nawet gdy nie miało to żadnego szczególnego sensu.
Na prawej flance tureckiej uganiają się Tatarzy z polską jazdą, z tym, że ten obszar oddzielony jest rzeką od tureckiego obozu. Na rzece zaś oba brody są "zaminowane" tzn. umocnienia... W każdym razie od strony tureckiej nie do przebycia. Rzeka także zgodnie z przyjętymi zasadami jest barierą nieprzekraczalną. I tak tam się ganiają. Początkowo duże straty ponieśli Tatarzy, ale ostatnio chyba trochę się odgryźli.
W centrum najważniejszym wydarzeniem była z początku samotna szarża regimentu dragonów na centrum tureckie - czerwoną ortę janczarów i ortę azab (nie wiem w końcu, która dokładnie w pierwszej kolejności walczyła, ale obie poniosły spore straty) natomiast dla dragonów wypad zakończył się fatalnie, bo zostali otoczeni i wybici do nogi. Wspierał ich pod koniec regiment Lipków, który stracił nieco ponad 50% składu i musiał się wycofać. Dowodzący dragonami miał jak sądzimy po naszej stronie zamiar powstrzymać czy też mówiąc precyzyjniej przystopować na jakiś czas marsz głównych sił tureckich, kosztem strat nawet, ale właściwie Turcy, żeby przeprowadzić atak musieli i tak przegrupować część sił stojących dalej z tyłu, więc i tak musieliby w pewnym momencie stanąć i tak. Teraz w kolejnej fazie bitwy, po tym jak tabor kozacki wyszedł w pole i rozwinął się na pozycji bojowej, mając w zasięgu ognia przeciwnika, ruszyła w centrum cała turecka piechota: 3 orty janczarów i większość azabu. Również idąca po górach orta azab zbliżyła się do pozycji Rzplitej i nawiązała walkę z przeciwnikiem. Warto wspomnieć, że wskutek wymiany ognia oddziałom Rzeczpospolitej zdemontowano jeden wóz. Wyjście piechoty skoordynowane zostało z szarżą jazdy kozackiej, która uderzyła na samo centrum, gdzie stały 3 działa. Mimo dość sporych strat udało się jej ściągnąć na siebie ogień przeciwnika i przez to ułatwić podejście piechocie, a także rozbiła ona te 3 działa i przerwała linię wojsk Rzeczypospolitej na tym odcinku. Sytuacja przeciwnika tutaj jest o tyle kłopotliwa, że nie ma w tej chwili w centrum żadnej kawalerii. Próbowali ścierać się jeszcze z nimi Lipkowie, którzy wskutek tego zostali wycięci w pień. Sytuacja nie jest jednak dla wojsk tureckich różowa, o tyle, że przeciwnik nadal dysponuje tutaj silną artylerią i liczną piechotą strzelczą, mającą nad piechotą turecką przewagę ogniową. Szansa Turków leży w doprowadzeniu do zwarcia i walki wręcz. Jeśli uda im się do tego doprowadzić, będą mieli, zwłaszcza w starciu z dominującymi na tym odcinku muszkieterami znaczną przewagę.
Na lewej flance, gdzie stoją m.in. dowodzone także przeze mnie wojska moskiewskie (strzelcy, artyleria, dwa regimenty jazdy), z początku przeciwnik próbował ścierać się z nami jazdą. Skutek był taki, że ponieśliśmy znaczne straty w dragonach i w jednym regimencie strzelców (akurat nie moim
), ale wycięliśmy prawie całą kawalerię przeciwnika na tym odcinku. Opóźniło to natomiast trochę nasz marsz, o czym Sławek pisał w jednym z poprzednich postów, tyle że nieznacznie, bo i tak marsz ten byłby opóźniony, ze względu na to, że musiałem manewrować piechotą wokół przeszkód. Natomiast marszu w zasadzie przez ten czas wiele nie zwalniałem. Z innych sukcesów warto wspomnieć, że koledze z użyciem jednego działa rezerwowego udało się zdemontować działo rezerwowe przeciwnika stojące koło górek, a dokładnie między górkami a naszym lewym skrzydłem. Wskutek tego powstała tam właściwie w tym momencie wyrwa, w którą zmierza pół regimentu karabinierów. Wyrwę przeciwnik próbuje załatać piechotą, ale może nie zdążyć. Za pierwszym półregimentem zmierza w tym kierunku cała pozostała kawaleria, jaką mamy na swoim skrzydle. Jeśli uda jej się przerwać, wyjdzie na tyły całej linii piechoty przeciwnika i znajdzie się na wprost obozu. Ponieważ przeciwnik zachowuje się na tym odcinku dość asekuracyjnie i ustawił się dość głęboko, nasza piechota (strzelcy opanowała lasek i katedrę, nie udało się jednak doprowadzić do jakichś starć, więc właściwie prawie w ogóle sobie nie powalczyłem. Plusem tego jest natomiast, że mam nietknięty regiment i jedno działo rezerwowe, plus, wskutek absencji kilku dowódców zyskałem komendę nad przetrzebionymi nieco, ale nadal licznymi dragonami i półregimentem arkabuzerów, które skierowałem ku centrum, aby dokonały przełamania i ułatwiły mi szturm od frontu. Obecnie wojska moskiewskie rozstawiły działo i będą prawdopodobnie próbowały zdemontować działo regimentowe przeciwnika, stojące naprzeciw. Pytanie pozostaje tylko, czy udało mi się stanąć jeszcze poza jego zasięgiem, czy będę już w zasięgu i ono będzie mi mogło odpowiadać. Starałem się stanąć tak tuż poza zasięgiem. Wkrótce zobaczymy czy miałem dobre oko. Reszta strzelców jeszcze się przegrupowuje, dociągają Wielkie Plateje (osłony chroniące przed ostrzałem przeciwnika) jednocześnie mój partner z prawej flanki na którego muszę chwilę poczekać dociąga swój drugi, wykrwawiony już sporo regiment strzelców, bo tylko wspólnie mamy szansę przełamać przeciwnika, który liczebnie i tak ma nad nami przewagę. Natomiast nasza przewaga tkwi w jakości piechoty w zwarciu wręcz (piechurzy mają bedrysze), mamy w tej chwili zdecydowaną przewagę w kawalerii na tym odcinku, mamy też, przewagę w artylerii, bo poza mną na prawo jest jeszcze jedno działo rezerwowe. Naprzeciw nas linia piechoty cudzoziemskiego autoramentu. Stoją niestety tak, że jak my wyjdziemy z lasu i katedry to dostaniemy salwę jako pierwsi, a że jesteśmy mniej liczni, może się to skończyć dla nas fatalnie. Coś z pewnością zamiesza kawaleria oraz artyleria i to być może pozwoli przeprowadzić skuteczny atak.
. Ale to chyba powinieneś się w sumie cieszyć 
.
