W każdym bądź razie nie będzie prostej sekwencji Ja-Ty oraz następstwa moja faza ruchu-faza walki i zmiana Twoja faza ruchu-Twoja faza walki. Będa różne rodzaje ruchów i coś na kształt szyków. Sama walka najprawdopodobniej będzie oparta o straty w sile i różne rodzaje ataków, ale nie dokładnie tak jak w Tannenbergu. Będzie to troszkę inaczej rozwiązane.
Kawaleria w szczególnie sprzyjających warunkach będzie mogła szarżować, nadto będzie trochę, jak mówią Anglosasi - mounted, czyli końska piechota. Inaczej całkiem rozwiążę wsparcie artyleryjskie walki - to znaczy będzie wsparcie bez dodawania siły do siły atakujących/obrońców oraz bez modyfikatorów, jak w W 39. Co do bitew, to jest ich tyle, że można przebierać, zwłaszcza na froncie wschodnim. Na razie piszę tylko to, co w głowie gdzieś tam się pojawia, od drugiej połowy maja zaczynam zastanawiać się nad tym na poważnie.
Co do ilości żetonów, to wprawdzie będzie ich dużo, ale też, jak w I Wojnie, będą spore jatki, czyli siły będą się dość szybko zużywać. Wprowadzę rozróżnienie artylerii na haubice i armaty - wprawdzie zasięg maksymalny co do zasady był zbliżony (chociaż rosyjskie Putiłowki 76,2 mm grzały z armat najdalej), to jednak różnica polegała przeciez na możliwości ostrzału celów zakrytych. Będzie to miało wpływ na możliwość użycia artylerii i będzie premiowało Niemców i Austriaków (zwłaszcza Niemców), którzy w sierpniu 1914 w każdej dywizji liniowej posiadali dyon haubic 105 mm. Armaty za to będą mogły strzelać wyłącznie do celów niezasłoniętych (ale definicja "widoczności" będzie specyficzna).
Drugie nowatorstwo, choć może nie takie wielkie, będzie polegało na traktowaniu kawalerii jak kawalerii a z drugiej strony jak skonnizowanej piechoty, z możliwością wykonywania szarż w wybitnie sprzyjających warunkach. Kolejna rzecz: będzie inicjatywa, ale całkowicie inaczej skonstruowana jak w Tannenbergu.
Nie będzie stałej sekwencji waruch walka - obie fazy będą najprawdopodobniej pomieszane, na dodatek do tego domieszany będzie kontratak przeciwnika. Z tym, że bez obaw, żeby co się miało poplątać - jednostki, które wykonały ruch lub walczyły albo kontratakowały będą odznaczane żetonami funkcyjnymi, więc nie powinno byc problemów. Pierwszą bitwą, jak spróbuję odtworzyć w skali batalionowej, będzie pierwsza wygrana armii austro-wegierskiej, tj. Bitwa pod Kraśnikiem 23 - 25 sierpnia 1914 r. Heks=2 km, ewentualnie heks=3 km. Mapa do Kraśnika w skali heks 2 km obejmująca teren od Rozwadowa po Lublina, miałaby pi razy drzwi 40 heksów na 40 heksów, zaś o liczbie żetonów do Kraśnika już mówiłem.
Kraśnik, jak przewiduję, będzie miał nie więcej jak 400 żetonów, a ich wykańczalność będzie na pewno szybsza, bo oparta o punkty siły i straty bezpośrednie, których odtwarzać nie będzie można przez wypoczynek (co najwyżej zakładam wchłanianie przez austriackie wojsko liniowe i obronę krajową jednostek marszowych). Zaś mapa do Galicji Leszka Kozłowskiego ma 43 heksu na 24 heksy, czyli jest niewiele szersza, a trochę (o 20 heksów) krótsza od planowanej przeze mnie. Ile razy grałem w tą grę ("Galicja" Leszka), tyle razy miałem wrażenie, że sporo mapy pozostaje niewykorzystane. Wydzielę oddziały km w dywizjach jazdy i je (sztucznie) scalić. Zamyślam dodawać siłę karabinów maszynowych do siły batalionu w obronie, a w przypadku straty siły przez batalion sprawdzać, przy pomocy tego samego rzutu kością, czy batalion stracił kaemy. Na razie inaczej tego nie widzę. Dodatkowe żetony mają wtedy sens, gdy coś sobą dokładnie reprezentują - dwa karabiny maszynowe na 1000 luda w batalionie to nie jest wielka ilość, a sztuczne scalenie będzie dokładnie sprzeczne z realiami. Rzeczywista ilość żetonów zostanie optycznie zmniejszona poprzez użycie żetonów brygad. Na osobnych kartach (jak w Tannenbergu przy maskowaniu albo np. w Austerlitz z Noviny) kładli będziemy wszystkie żetony z danej brygady. W razie wydzielania po prostu będzie się wyciągało z karty żądane żetony, reszta tak jak gdyby była dalej pod brygadą. To będzie coś jak we Wrześniu, tylko że tam na szczeblu pułku/batalionu czołgów i tam poprzez wydzielanie ps, tu zaś po prostu poprzez wyciąganie żetonów z karty (więc skład brygady będzie dalej na karcie).
W ten sposób gra będzie na szczeblu batalionu, a ilość żetonów na mapie mniejsza, niż ich ilość rzeczywista. W razie szturmu pełną brygadą (albo nawet osłabioną), nie będziemy cudować z wielkimi stosami, zaś w razie obrony po prostu brygadę rozsypie się w terenie i szluss.
Ponieważ do Kraśnika, jak przypuszczam na razie, brygad austriackich będzie 25-30 (na razie naliczyłem 27, razem z kawalerią), to po dodaniu żetonów artylerii, które też można będzie podporządkowac brygadom (ale oczywiście ze skutkami w postaci ograniczenia możności wsparcia innych oddziałów), tych żetonów na mapie będzie naprawdę niewiele, chyba, że dojdzie do rozsypywania w terenie, ale i tak same żetony brygad pozwolą ilość żetonów na mapie wydatnie zmniejszyć, bez uszczerbku dla pomysłu gry na szczeblu batalionowym. Od biedy można byłoby jeszcze dodac żetony brygad artylerii w dywizjach, ale nie widzę sensu, gdyż u Rosjan i Austriaków w 1914 taka brygada liczyłaby zasadniczo po dwa żetony (a samych żetonów jest więc ok. 2x tyle, co dywizji), więc w sumie chyba niewielki zysk i nie wiem, czy to się po prostu opłaca.
Co do karabinow maszynowych: będą osobne jednostki - oddziały w sile kompanii - u Rosjan po 8 km, u Niemców po 6 km, u Austriaków od 6 do 8, w zależności od liczby batalionów w pułku.
Żetony brygad mają za zadanie wyłącznie porządkować grę (zmniejszać liczbę żetonów na mapie), a nie być drugim szczeblem - będą po prostu reprezentować stos na heksie. Zamierzam wyposażyć jednostki w możliwość zmiany szyku z marszowego na tyralierę (potem może na bardziej skomplikowane rzeczy) i rozróżnić, jak już pisałem, rodzaje artylerii oraz wprowadzić widoczność dla jej użycia, co jak najbardziej jest elementem taktycznym, nie operacyjnym. Operacyjne w tym wszystkim będzie tylko to, że całość nie będzie obejmowała kilku kilometrów terenu (bo wtedy gra byłaby naprawdę taktyczna, a moim zdaniem na 1914 to mało sensowne, wobec ówczesnej taktyki, zakładającej chyba ruch masami, nie jaką straszliwą finezję, jak dwa lata poźniej choćby pod Verdun). A robienie gry dla rozstrzygnięcia starcia na przestrzeni 10 km to dla mnie malo pociągające - co mi z tego, że przepchnę się o 10 km i stanę na krańcu mapy - nic z tego nie wynika. Wielkości heksów jeszcze nie znam, bo będę musiał na jakiejś mapie a la Wrzesień 39 sprawdzić, jak to tam chodzi i ile zajmuje miejsca. Siły też jeszcze nie znam, ale to na pewno będzie funkcja ilości mannschaftów, zaś ilość ps zależeć będzie od tego, jak skonstruuję tabelki walki i ostrzału artyleryjskiego, a takich szczegółów jeszcze nie znam.
. Jenerał to pewnie ze szkoły artyleryjskiej, bo lubi rozbijać artylerię na różne typy 
? Podział artylerii na plus.
