A skoro tak analizowaliście taktykę z czwartkowego grania, to ja też się pokuszę odnośnie turnieju...
Zwłaszcza pouczająca była dla mnie rozgrywka z Pawłem Kurem, gdzie straty ponosiłem na swoim lewym skrzydle (na zdjęciu moi Francuzi są po prawej, Polacy Kura po lewej). Na początku gry starałem się jak najszybciej przejść między tymi bagnami po mojej stronie całą armią, a potem rozwinąć się na tej wolnej przestrzeni. To ostatnie okazało się bardzo problematyczne i z tego też wzięło się większość moich kłopotów. Rozwijanie odbywało się bowiem za blisko przeciwnika, którego nie było długo jak wykurzyć z lasu naprzeciw. A rozwiązanie wydaje się proste - trzeba było się rozwinąć od razu szeroko i iść szerokim frontem naprzód przez te bagna, rozwiniętym. I od razu bym wyszedł przy lewej krawędzi, nawet rycerzami, i miałbym dość miejsca, żeby się ustawić i przygotować do walki. A tak musiałem się gnieść i przeciskać przez swoich. Mógłbym ponarzekać na kostkę, ale jednak taktyka, i to w takiej czystej formie, dała w tej grze znać o sobie.
!)