[Home rules] Dwóch na dwóch

[Andreas von Breslau]

Zastanawiam się nad grą w "Ścieżki" w wiecej niż 2 osoby. Podział jest naturalny - 4 graczy. Od razu zaznaczam - rozgrywki w których uczestniczyłem grupowały więcej niż 2 osoby z przyczyn towarzyskich. Moim zdaniem takie kolegialne dowodzenie dobrze oddaje dwoistość sztabową obu stron. Funkcjonuje to dobrze w przypadku zgodnych i rozsądnych graczy. Niesczęściem jest osoba która ma z góry ułożony plan i chce go zrealizować - jeśli partner nie jest dość energiczny bedzie tylko figurantem.

Stąd moje pytanie - czy są jakieś wskazówki do kolegialnego dowodzenia? Bo sztywny podział typu "po połowie punktów dla obu graczy" jest bez sensu. Mam nadzieję, że da się wypracować jakieś zasady porządkujące taką rozgrywkę.

Wyniki starej ankiety:
1. 6 głosów
2. 3 głosy
3. 11 głosów

[JednoSlowo]

Czy naprawdę konieczne jest wypracowywania zasad porządkujących rozgrywkę? Uważam, że powinno to się robić wedł€g starej zasady - co nie jest zakazane, jest dozwolone - i jeśli jeden z graczy będzie energiczny i u drugiego wywoła figuranctwo, to trudno - najwyżej się w pewnym momencie okaże, że Rosjanie są w Berlinie, bo energiczny nie interesował się frontem galicyjskim. Gracze sobie sami najlepiej uporządkują - a jak rozdzielą punkty operacyjne, czy jak zdecydują o wykorzystaniu karty - czy sumując liczbę armii, czy według wzrostu dziewczyny/żony - wszystko jedno.

Zastanawiam się za to nad innym rodzajem grania w cztery osoby - nie dwie osoby do siedmiu kart, ale każdy z graczy dostaje po cztery karty, są trzy akcje w etapie, a ruchy są w kolejności Niemcy, Francja/Wielka Brytania, Austro-Węgry, Rosja. Tych małych aliantów można przypisać - Serbia, Rumunia do Rosji, Belgia i Włochy do Francji, Bułgaria do Austro-Węgier i Turcja do Niemiec. To na razie taki luźny pomysł, ale może kiedyś ktoś go wypróbuje.

Pozdrowienia
JednoSłowo

[Andreas von Breslau]

O właśnie, o pomysł w takim stylu mi chodziło. To jest jakaś propozycja. Warto ją kiedyś wypróbować.
A jeśli chodzi o decydowanie o punktów operacyjnych na podstawie wzrostu dziwczyny/ żony - jestem za.

[JednoSlowo]

Trzebaby chyba dać jakąś możliwość wymiany kart między sojusznikami - jak Austriak będzie miał Sierpniowe Salwy, von Francois i 9 armię niemiecką, to wiele mu z tego nie przyjdzie. Podobnie zabawne będzie, jak Austro Węgry zagrają Hochseeflotte.

[Psycho_l]

mi jest we Wrocławiu znaleźć przeciwnika do gry 1 na 1 a wy tu o takich rzeczach...... Skandal

[Jasz]

Widze jeden zasadniczy problem - komunikacja. Ruchy wojsk mają najczęściej (albo chociaż powinny mieć) jakis cel. Czasami pierwsze posunięcia nie ujawniają go, a czasami mają za zadanie wprowadzeni przciwnika w błąd. Żeby przekonać partera do swojej koncepcji trzeba mu toncepcje całej operacji wyjaśnić i to nad mapą. Wegług mnie gra polegałby na wypraszaniu przciwników z nad mapy, żeby przedystkutować sytuacje. Czyli bezsensowne wydłuzenie rozgrywki. No i co jak strony nie mogą dojść do porozumienia. Jak graliśmy w EiH to rom-mel i raj grali wspólnie Turcją. Mało się nie pobili przy ruchu . I to był tylko 1 front aż strach pomyśleć co się może stać przy 2

[Andreas von Breslau]

jasz, wobec tego można uznać, że, dajmy na to, Falkenhayn pokłócił się z Conradem von Hotzendorfem, przestali ze sobą rozmawiać i Alianci odnieśli zwycięstwo. Skoro gracze nie umieją dojść do porozumienia - źle to świadczy o nich, nie o grze.
Po kilku grach "jeden na jeden" przyznaję, że tak gra się lepiej i "Ścieżki" nie są dobrą grą dla wielu graczy (karty w tym przypadku są balastem). Ale skoro jest kilku chętnych i jedna gra - to chyba lepiej grać kolegialnie niż wypraszać niektórych?

[Jasz]

Fakt ale przy awanturach w sztabie raczej nie świadkowała druga strona

[Andreas von Breslau]

W każdym razie efekty niesnasek sztabowych z reguły są opłakane. A jeśli chodzi o wypraszanie przeciwników na czas ustalania koncepcji - wystarczy umówić się że konferencje przy mapie odbywają się np.: nie częściej niż raz w roku i tyle. Wszytsko jest do ustalenia, jeśli dobra wola. Jeśli nie - pozostaną tylko zgliszcza - z rozgrywki...

[Lord Voldemort]

W każdym razie efekty niesnasek sztabowych z reguły są opłakane. A jeśli chodzi o wypraszanie przeciwników na czas ustalania koncepcji - wystarczy umówić się że konferencje przy mapie odbywają się np.: nie częściej niż raz w roku i tyle. Wszytsko jest do ustalenia, jeśli dobra wola. Jeśli nie - pozostaną tylko zgliszcza - z rozgrywki...

Jesli juz, to raz na ture (taka faza dyplomacji ))

I wszelkie formalizmy nie maja sensu - jak para jest w stanie ustalic zasady wspolpracy, to im tego typu regulki sa niepotrzebne; a jak maja sie klocic, to sie klocic beda niezaleznie od regul jakie sie wprowadzi...

Ale pomysl fajny - choc, w PoG to co sie dzieje na jednym froncie ma duzy wplyw na to co sie wydarzy na innych (w koncu nie ma sie 10 PO zeby wszedzie robic ofensywe...)

V.

[JednoSlowo]

Fakt ale przy awanturach w sztabie raczej nie świadkowała druga strona

Ale z drugiej strony awantura w sztabie to nie tylko pyskówka dwóch generałów, ale to mnóstwo oficerów łącznikowych, tłumaczy, szyfrantów, kurieró, ludzi od mniej ostotnych zadań - jak np. rozplanowanie przejazdów kolejowych, a każdy taki człowiek to ryzyko przecieku. Każdego można przekupić, zaszantażować, rozkochać itd. Dlatego gdy przeciwnicy mogą się nieco domyslać, o czym rozmawiają dwa sztabowcy, to nie jest całkiem niezgodne z prawdą historyczną.

Pozdrowienia
JednoSłowo

[Andreas von Breslau]

"Przekupienia i szantaże" zabrzmiały złowieszczo, ale już "rozkochanie" nadało tej dyskusji tak potrzebnego oddechu i miłego klimatu.

[Jasz]

Poprostu Herr Major Jednosłowo jest specem od inwigilacji. Żadna technika nie jest mu obca

[Darth Stalin]

"Przekupienia i szantaże" zabrzmiały złowieszczo, ale już "rozkochanie" nadało tej dyskusji tak potrzebnego oddechu i miłego klimatu.

Taaaak... to chyba zagrywanie kart "Wywiad" albo "Mata Hari" mamy z głowy... 8)
A tak w ogóle, to pomysł nie jest zły. Wtedy losujemy 8 kart, przy czym myślałem nie tyle o kolejności ruchów, ale raczej frontów: 1. runda: Zachód, 2.: Wschód i tak na zmianę. Przy czym Bałkany byłyby dopisane do Wschodu (a od momentu MEF także do Zachodu), zaś Bliski Wschód zarówno do Wschodu jak i Zachodu - wtedy np. Bałkany i BW mogłyby być aktywowane w kolejnych rundach - najpierw przez gracza Zachodniego, potem przez Rosję.
Coś takiego testowałem z kumplem w grze 1 na 1; może być ciekawe, zwłaszcza w grze 2 na 2.
A co do sporów Falkenhayna z v. Hotzendorfem - przecież oni NAPRAWDĘ ostro skakali sobie do oczu...