Dziś zagraliśmy w tę znakomitą grę - w scenariusz Mt. Athos (chyba jakoś tak).
Sytuacja taktyczna jak poprzednio. Turcy (już nie na kotwicach) w dwóch liniach zaskoczeni atakiem eskadry rosyjskiej adm. Sieniawina.
Jako Rosjanin wpłynąłem w linie Turków Pejotla. Najgorsze, że w pierwszym etapie zapomnieliśmy o bonusie +2 do siły ognia Rosjanina.
Ale i tak straty u Turków były spore.
Gorzej, że trochę splątałem szyk i sobie nieco zasłaniałem.
A tymczasem Turcy wykorzystując geniusz Pejotla i miedziane dna okrętów (obite blachą) wykonały manewr jedną z grup bojowych i wzięli Rosjan w literę T.
Teraz była już pogoń kto szybciej kogo wykończy, tym bardziej, że w grupie bojowej Pejotla były największe okręty w bitwie.
Na szczęście jeden okręt turecki się poddał, drugi był wystrzelany do zera, ale także jeden rosyjski okręt z braku żagli miał już dość.
Chwała Imperatorycy, że turecka eskadra uciekła i spaliła swoje okręty osadzając je wprzódy na mieliźnie.
Mimo, że wynik był mniej więcej znany od początku to gra i tak była emocjonująca, a śmiały manewr Turków o mało co nie doprowadził co najmniej do remisu.
Pyszny tort z tej gry. Powiedziałem Pejotlowi, że rzadko się zdarza tak dobra lokata pieniędzy (3 części nieźle ważą w złotówkach). Bo chce się grać więcej i więcej.
clown - jak się położyło żetony w stosiku na okrętach to nie przeszkadzały i zachowując powtarzalny ich układ, wszystko było jasne i czytelne (specjalnie dla Ciebie obserwowałem).
BEF Hero - Dzięki za wybaczenie. Mój wstręt do Anglików bierze się z odmówienia azylu rodzinie carskiej po 1917 r., niskiemu pochodzeniu oraz krętactwom w sprzedaży skarbów carskich, w czym pośredniczył ten ... Jerzy V. Co do Rosjan mam to samo. Do 1917 r. chętnie. Potem gram już ZSRR.
Obserwacja - plansza jest w dwóch częściach i na większych mapach mój stół nie starcza, a jest standardowy. To jedyna słabość gry.
do zatoki Czesma 
